Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2020/1076 E. 2021/6788 K. 14.04.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1076
KARAR NO : 2021/6788
KARAR TARİHİ : 14.04.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : 1) Sanıklar İlyas ve İsa hakkında katılanlar …, … ve Neytullah’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK’nin 81, 35, 62, 53. maddeleri gereğince ayrı ayrı üç kez 10’ar yıl hapis cezası
2) Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan; 6136 sayılı Kanunun 13/2, TCK’nin 62, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis ve 8.320 TL adli para cezası
TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar hakkında hüküm kurulurken, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; … de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararları, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 34, 230. ve 289. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması, kararın dayandığı tüm delillerin, bu delillere göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, hangi delile neden üstünlük tanındığının açıklanması gerektiği, oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, aynı köyden
olan sanıklar ile katılanlar … ve … arasında önceye dayalı husumetin bulunduğu, iki aile arasında birden çok kez silahlı kavgalar, çatışmalar, öldürme ve yaralama olaylarının yaşandığı, katılanlar … ve …’in beyanlarına göre, olay günü katılan …’ın sevk ve idaresindeki araçla Uğrak köyünden Dicle ilçesine doğru seyir halinde oldukları sırada, Uğrak köyünün çıkışında yolun sağında yaklaşık 10 metre mesafede beklemekte olan sanıklardan İlyas’ın kalaşnikof marka silahla, sanık …’nın ise pompalı tüfekle 40-50 el ateş ettiklerini iddia ettikleri, katılan …’ın ise yolun sağındaki iki kişinin araca doğru 30 el kadar ateş ettiklerini ancak; ateş eden kişileri ve ellerinde ne tür silah olduğunu göremediğini beyan ettiği, suçta kullanıldıkları iddia edilen silahların ele geçirilemediği, yine kolluk görevlilerince olay mahallinde ve araç içerisinde gözle ve cihazla yapılan aramada hiçbir boş kovan bulunamadığı, araç üzerinde yapılan incelemede aracın ön kaputunda ve sağ arka kapının altındaki plastik bölmede sadece toplam iki adet giriş deliği tespit edildiği, bu giriş deliklerinin ne zaman ve hangi tür silahla oluştuğunun tespitinin yapılamadığı, katılanların iddia ettiği şekilde pusu kurularak 10 metre mesafeden kalaşnikof ve pompalı tüfekle 30 elden fazla ateş edilmesi halinde araç üzerinde çok sayıda saçma izi, cam kırıkları ve kaporta deliklerinin oluşmasının bekleneceği, yine katılanların da bu atışlar sonucunda hiç isabet almamalarının hayatın olağan akışına uygun olmadığı, olay günü sanık …’nın kullandığı herhangi bir hattın tespit edilemediği, sanık …’ın kullandığı kabul edilen telefon hattının HTS ve baz istasyonu kayıtlarının getirtilerek incelendiği, Jandarma tutanağına göre olay saatinin 16:00 olarak tespit edildiği, sanık …’a ait telefonun saat 16:22’den 17:09’a kadar Dicle merkezinden sinyal aldığı, katılanlar … ve Neytullah arasında olay öncesinde yapılan görüşmeler, Dicle ilçesi ile Uğrak ve Bozoba köyleri arasındaki mesafeler de dikkate alındığında, HTS kayıtlarının da sanığın olay anında olay yerinde bulunduğunu ispata yetmediği, sanıklarla husumeti bulunduğu anlaşılan katılanlar … ve …’in soyut iddiaları dışında, sanıkların üzerlerine atılı kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarını işlediklerine dair her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, sanıkların atılı suçlardan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.04.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.