Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2019/787 E. 2019/2970 K. 22.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/787
KARAR NO : 2019/2970
KARAR TARİHİ : 22.05.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahlı tehdit, 6136 sayılı Yasaya muhalefet 27/05/2013
HÜKÜM : …’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası,
– …’a yönelik tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçundan beraat,
– … ve …’a yönelik silahlı tehdit suçundan TCK’nin 106/2-a, 43, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası,
– 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK’nin 62, 52, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis ve 740 TL adli para cezası,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık müdafiinin ceza miktarı yönünden yerinde görülmeyen duruşmalı inceleme talebinin CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık hakkında, mağdurlar … ve…’a karşı silahla tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken, tayin edilen sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine, 1 yıl 13 ay olarak belirlenmesi bu yönde aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in mağdur …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs, mağdurlar … ve …n’a karşı silahla tehdit,
6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin edilmiş, takdire yönelik cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, sanık …’in mağdur …’ı nitelikli kasten öldürme fiilinden müsnet suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatine karar verilmiş, verilen hükümlerde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin öldürmeye teşebbüs suçunun oluşmadığına, meşru savunmaya, haksız tahrikin varlığına, tehdit suçunun işlenmediğine, ruhsatsız tabanca taşıma suçu yönünden cezanın ağırlığına, ertelenmemesine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına, katılan … vekilinin tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçunun sabit olduğuna; Cumhuriyet savcısının mağdur …’a yönelik öldürmeye teşebbüs suçunun işlendiğine, silahlı tehdit suçunun oluşmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin ve sanık hakkında verilen beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 22/05/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.