Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2018/5799 E. 2019/106 K. 22.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5799
KARAR NO : 2019/106
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve bu suça yardım, silahla tehdit
HÜKÜM : 1-) Sanık … hakkında;
Maktul …’yi kasten öldürme suçundan; TCK’nin 81/1, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası,
2-) Sanıklar …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … ve … hakkında;
Maktul …’yi kasten öldürmeye yardım suçlarından ayrı ayrı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca beraat,
3-) Sanık … hakkında;
Katılanlar …, … ve …’yi silahla tehdit suçundan; TCK’nin 106/2-a, 43/1, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık … müdafiinin yasal süresinden sonra olan duruşmalı inceleme isteminin CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanık … hakkında mala zarar verme suçunun unsurları oluşmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında TCK’nin 106/3. maddesi delaletiyle mala zarar verme suçundan da cezalandırılması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık … hakkında maktul …’i kasten öldürme, sanık … hakkında mağdurlar …,… ve …’e karşı silahla tehdit suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, sanıklar …, …, …, …,…, …, …, …, …,…,… ve… haklarında maktul …’e karşı kasten öldürmeye yardım etme suçundan elde edilen delillerin 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının sanık …’un öldürmeye teşebbüsten cezalandırılması gerektiğine vesaireye, katılan … vekilinin sanık …’e az ceza verildiğine, beraat eden sanıkların beraatlerinin hatalı olduğuna vesaireye, sanık … müdafinin sanığın beraat etmesi gerektiğine vesaireye, sanık … müdafinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, meşru müdafaa koşullarının bulunduğuna vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK’nin 53/1-2-3. maddesinin tatbikine” şeklinde, DÜZELTİLEN, beraat hükümlerinin aynen tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak ONANMASINA, sanık … hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 22/01/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.