Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2018/5459 E. 2019/7 K. 21.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5459
KARAR NO : 2019/7
KARAR TARİHİ : 21.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 765 sayılı TCK’nin 448, 51, 31, ve 33. maddeleri uyarınca 18 yıl ağır hapis cezasına hükümlü hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonucu; TCK’nin 81, 29, 53. maddeleri uyarınca göre 18 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü … hakkında kasten öldürme suçundan uyarlama sonucu kurulan hükme yönelik re’sen yapılan incelemede;
1)Hükümlünün uyarlamaya konu ilamında yer alan kasten öldürme suçunun alt sınırının 5 yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan olması karşısında, hüküm tarihinde yürürlükte olan 5271 sayılı CMK’nin 188/1. maddesi uyarınca duruşmaya gelmeyen hükümlü müdafiinin duruşmada hazır bulunarak görevini yapmaya zorlanması, gerektiğinde CMK’nin 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii görevlendirilmesi yoluna gidilerek savunmada oluşan boşluk ve kısıtlılığın giderilmesi gerektiği düşünülmeden, hükümlü müdafiinin hazır bulunmadığı celse hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2)Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 tarih 2008/1-89-158 sayılı kararında da açıklandığı üzere uyarlama yargılaması sonucu kurulacak mahkumiyet hükmünün gerekçesinde, 5271 sayılı CMK’nin 230. maddesine uygun olarak, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin, Anayasa’nın 141, CMK’nin 34. ve 230. maddelerine aykırı olarak hükmün gerekçesiz bırakılması,
3)İnfaza esas alınacak olan uyarlama kararı ile uyarlamaya konu kesinleşmiş hüküm tüm sonuçları ile ortadan kalkacağından, uyarlama sonucu verilen kararda müsadere, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin de karara bağlanması gerektiğinin düşünülmemesi,
4)Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, re’sen temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 21/01/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.