YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5393
KARAR NO : 2019/276
KARAR TARİHİ : 23.01.2019
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : …’ı öldürmekten TCK’nun 81, 29, 53. maddeleri uyarınca 17 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1)Katılan sıfatı da bulunan sanık … vekilinin 04.06.2015 tarihli dilekçesinde sanık müdafii sıfatıyla temyiz isteminde bulunduğu, katılan vekili olarak temyiz isteminde bulunmadığı anlaşılmakla, katılan … vekilinin yüzüne karşı verilip 02.06.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tefhim edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 18.08.2015 havale tarihli dilekçe ile katılan sıfatıyla yaptığı temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Katılan … vekilinin yüzüne karşı 02.06.2015 tarihinde verilip usulüne uygun olarak tefhim edilen hükme karşı katılanın 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 01.07.2015 havale tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteğinin süre yönünden reddine dair 20.07.2015 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir husus bulunmadığından katılanın bu karara yönelik itirazının reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA,
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nın maktul …’ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede sanık hakkında meşru savunma, meşru savunmada sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine,tahrik oranının az olduğuna, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, cezanın fazla olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşıldığından ve bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, hükmolunan cezanın miktarı ve temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre göz önüne alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 23.01.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.