Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2018/5387 E. 2019/270 K. 23.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5387
KARAR NO : 2019/270
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK’nin 81, 29, 53, 58, 54, 63. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yasal hakları bulunmayan katılanlar vekilinin duruşmalı inceleme isteminin CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nin maktul …’ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen mahkumiyet hükmünde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın cezanın fazla olduğuna, lehine takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık müdafiinin sanık lehine meşru savunma, meşru savunmada sınırın aşılması, zorunluluk hali hükümlerinin uygulanarak sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin sanık lehine tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, suçun vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ile maktul arasında temyize konu olaydan bir ay öncesinde de börek ve çay servisi sebebi ile tartışma yaşandığı, olay sırasında da sanığın çalıştığı aynı iş yerine maktulün gelerek sanığa karşı küfürlü hitapta bulunduğu ve ‘miz’ diye tabir edilen ucu sivriltilmiş tornavidayı eline alarak birbirlerine karşılıklı hamlede
bulundukları, olay esnasında sanığında yaralandığının anlaşılması karşısında, tahrik nedeniyle sanık lehine makul oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekildeki uygulama ile sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.