YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4892
KARAR NO : 2021/3760
KARAR TARİHİ : 10.03.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten Öldürmeye Teşebbüs, Kasten Yaralama,
6136 Sayılı Kanun’a Muhalefet
HÜKÜMLER : 1) Sanık … hakkında;
a) …’a karşı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 62, 53. maddeleri gereği 5 ay hapis cezası ile mahkumiyet,
b) …’a karşı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 62, 53. maddeleri gereği 5 ay hapis cezası ile mahkumiyet,
2) Sanık … hakkında;
a) …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35, 62, 53. maddeleri gereği 10 yıl hapis cezası ile mahkumiyet,
b) 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan; 6136 sayılı Kanun’un 13/1. ve 5237 sayılı TCK’nin 52/2, 53, 62. maddeleri gereği 10 ay hapis ve 375,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair hükmün 5271 sayılı CMK’nin 231/5. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılması.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık … hakkında “6136 sayılı Kanun’a muhalefet” suçundan verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı Kararı ile aynı Kanun’un 231/12. maddesi gereği itirazı kabil olup temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen hükmün mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık … hakkında, … ve …’a karşı “kasten yaralama” suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen ve zamanaşımın yönünden 5237 sayılı TCK’nin 86/2 ve 86/3-e maddelerinde öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre; hakkında açılan kamu davalarının TCK’nin 66/1-e, 67/2. maddeleri uyarınca 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı sürelerine tabi oldukları, suç tarihi olan 03.07.2007 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar bu sürelerin gerçekleşmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca ayrı ayrı DÜŞÜRÜLMESİNE,
3) Sanık … hakkında …’a karşı “kasten öldürmeye teşebbüs” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın eylemi neticesinde mağdur …’da meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak, Adli Tıp Kurumu Büyükçekmece Şube Müdürlüğünce tanzim olunan, 19.07.2007 ve 12.02.2008 tarihli raporlarda, “Batında hassasiyet, sol omuzda maksilla ön yüzde 1 adet, sol 2. interkostal hatta 1 adet giriş deliği, sol lomberde 1 adet çıkış deliği olan ateşli silah yaralanmasıyla uyumlu lezyon, solda hemopnömotoraks mevcut, ameliyata alındı, eksploratis laporatomi + spleknotomi + diafragma primer + torakotomi + akciğer primer sütur uygulanmakla, basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlikeye neden olmuştur, dalağın ameliyatla alınması nedeniyle organ işlevinin sürekli kaybı niteliğindedir.” şeklinde açıklamalara yer verilmesi karşısında, sanığın teşebbüs aşamasında kalan eylemi için kurulan hükümde, 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nin 35. maddesinin tatbiki sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı gözetilerek, üst sınıra yakın bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 12 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini,
b) Oluşa ve dosya kapsamına göre sanığın, kardeşi …’in darp edildiğini öğrenmesi üzerine olay yerine giderek kardeşi …’i yaralı vaziyette görmesinin neden olduğu hiddet ya da şiddetli elem karşısında yargılama konusu suçu işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nin 3. maddesinde yer verilen “cezada orantılılık ilkesi” de nazara alınarak aynı Kanun’un 29/1. maddesi gereğince indirim uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 10/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.10/03/2021 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı Kemal Aksakal’ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avukat …’ın yokluğunda 11/03/2021 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.