YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4681
KARAR NO : 2019/251
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma
HÜKÜM : TCK’nin 87/4, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm sanık müdafiisi tarafından 13/03/2018 tarihinde temyiz ediliş ise de, sanığın cezaevinden göndermiş olduğu 12/03/2018 tarihli dilekçe ile temyiz başvurusunda bulunmayacağını, hükmün onanmasını istediği, avukatının yapacağı temyiz başvurusunun dikkate alınmamasını beyan ettiği anlaşılmakla; Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı Kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz başvurundan vazgeçme niteliği taşıdığından, sanık müdafiisinin temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Temyiz dilekçelerinin kapsamı ve temyiz edenlerin sıfatlarına göre; sanık … hakkında maktul …’ya yönelik kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan Cumhuriyet savcısı ve katılan Bakanlık vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in maktul …’ya yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının; olayda haksız tahrik bulunmadığına, katılan Kurum vekilinin; sanık hakkında takdiri indirim uygulanmasının hatalı olduğuna ve saireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; olay günü sanığa gelen bir telefon üzerine maktulenin kıskanması nedeniyle sinirlendiği, kendisini sakinleştirmeye çalışan kızlarından …’ya tokat attığı, kızı …’ya da kavanoz fırlattığı, eşi olan sanığa “şerefsiz” diye hakaret ettiği, sanığın eşini sakinleştirmek üzere …dedikleri yere götürdüğü, eşler arasında burada yaşanan tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine, sanığın bıçakla doğrudan maktulün öldürücü bölgesi olan göğüs bölgesinden, karaciğer sol loba önden girip arkadan çıkacak şekilde bıçakladığı ve maktulenin tek başına öldürücü nitelikteki bıçak darbesiyle karaciğer yaralanması ve iç kanama sonucu öldüğü olayda;
Hedef alınan vücut bölgesi, kullanılan aletin elverişliliği, darbenin şiddeti, meydana gelen yaralanmanın niteliği dikkate alındığında, sanığın eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığı halde, sanık hakkında eşini kasten öldürme suçundan TCK’nin 82/1-d, 29, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyeti yerine yazılı şekilde kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin “TCK’nin 87/4-2. cümle” şeklinde belirtilmesi yerine sadece “TCK’nin 87/4.” madddesi olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısı ve katılan Kurum vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 23/01/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.