Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2018/4552 E. 2019/281 K. 23.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4552
KARAR NO : 2019/281
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, babasını kasten öldürme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 1-TCK.nin 106/1-1, 62, 50/1-a, 52/2 ve 52/4. maddeleri uyarınca 3000 TL adli para cezası
2-6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nin 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 6000TL ve 500TL adli para cezası,
3-TCK.nin 82/1-d, 29, 62 ve 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 18 yıl 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1)Sanık hakkında kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırı davranma suçları nedeniyle verilen mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in babası maktul …’i kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırı davranma suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kasten öldürme suçu yönünden tahrike ve takdire , 6136 sayılı Yasaya aykırı davranma suçu yönünden takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın olayın kazaen olduğuna, sanık müdafiinin kasten öldürme suçunun unsurları itibariyle oluşmadığına, 6136 sayılı Yasaya aykırı davranma suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmünün hukuka aykırı olduğuna, katılan Kurum vekilinin sanık lehine haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2)Sanık hakkında mağdur …’e yönelik tehdit suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
02/12/2016 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, buna göre sanığa isnat edilen mağdur …’e yönelik tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanmak suretiyle sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.