Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2018/4211 E. 2019/175 K. 22.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4211
KARAR NO : 2019/175
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğu veya beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak kişiyi öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nin 82/1-e, 35, 62, 53 ve CMUK’un 326/son maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık …’un katılan …’i bıçaklayarak yaraladığı, katılanın sağ hemitoraks posteriorunda mid skapuler hat 10. kot hizasında yaralanmanın pnömotoraksa neden olarak katılanın yaşamsal tehlike geçirmesine sebep olduğu anlaşılan olayda, TCK’nin 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı nazara alınarak makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 15 yıl cezaya hükmolunması, sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulması karşısında sonuca etkili görülmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’un katılan …’i nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, meşru müdafaaya, suç vasfına, haksız tahrike, iştirak kurumu yönünden sanığın yardım eden konumunda olduğuna, lehe yasa hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 22/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.