YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3109
KARAR NO : 2018/5460
KARAR TARİHİ : 17.12.2018
(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Kasten yaralama, kasten öldürme ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanuna muhalefet suçlarından,… 11. Ağır Mahkemesinin 27/09/2012 tarihli ve 2012/924 değişik iş sayılı içtima kararıyla, 4 yıl 29 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü …’in, cezasının infazı sırasında 05/07/2017 tarihi itibariyle geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine, 1 yıl süre ile denetim altına alınmasına dair… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/08/2014 tarihli ve 2014/901 değişik iş sayılı kararını müteakip, savcılık tarafından hükümlünün 28/02/2016 tarihinde suç işleyerek denetimli serbestlik tedbirine uymadığından bahisle koşullu salıverme kararının geri alınması talebinin kabulüne ve 28/02/2016 ile 24/11/2016 tarihleri arasındaki sürenin aynen ceza infaz kurumunda çektirilmesine ilişkin… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2017 tarihli 2008/135 Esas ve 2009/141 sayılı Kararına karşı yapılan itirazın kabulüne dair… 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/11/2017 tarihli 2017/775 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı Kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/11/2017 tarihli 2017/775 değişik iş sayılı kararında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/6. maddesinde yer alan, “Koşullu salıverilen hükümlünün tâbi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez.” şeklindeki hükme göre hükümlünün koşullu salıverilme tarihinin 05/07/2014 ve bihakkın tahliye tarihinin 24/02/2016 tarihi olduğu, müddetnamede hükümlünün çocukken tutuklu kaldığı 1 günün 2 gün sayıldığı, hükümlünün… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/08/2014 tarihli 2014/901 değişik iş sayılı Kararı ile şartla tahliyesine karar verildiği, hükümlünün 28/02/2016 tarihinde işlediği suçtan dolayı… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2017 tarihli 2008/135 Esas ve 2009/141 sayılı Kararı ile koşullu salıverilme kararının geri alınmasına karar verildiği, hükümlünün fiilen cezaevinde kaldığı sürenin yarısı kadar denetim
süresinin belirlenmesi gerektiği, bu nedenle şartla tahliyeye esas olan 14/02/2013 tarihli müddetnamede bihakkın tahliye tarihi olarak ve yerine getirme fişinde yerine getirme tarihi olarak belirlenen 24/02/2016 tarihinin bihakkın tahliye tarihi olarak kabulü zorunlu olması ve ikinci suç tarihinin bu tarihten sonra 28/02/2016 tarihinde olması nedeniyle aynen infaz koşulları oluşmadığından bahisle şartla tahliyenin geri alınmasına ilişkin kararın kaldırılmasına karar verilmiş ise de;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 1. maddesindeki “Bu Kanunun amacı, ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına ilişkin usûl ve esasları düzenlemektir.”, infazda temel amaç başlıklı 3. maddesindeki” Ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazı ile ulaşılmak istenilen temel amaç, öncelikle genel ve özel önlemeyi sağlamak, bu maksatla hükümlünün yeniden suç işlemesini engelleyici etkenleri güçlendirmek, toplumu suça karşı korumak, hükümlünün; yeniden sosyalleşmesini teşvik etmek, üretken ve kanunlara, nizamlara ve toplumsal kurallara saygılı, sorumluluk taşıyan bir yaşam biçimine uyumunu kolaylaştırmaktır.”, 107/7. maddesindeki “Hükümlü, denetim süresinde, infaz kurumunda öğrendiği meslek veya sanatı icra etmek üzere, bir kamu kurumunda veya özel olarak aynı meslek veya sanatı icra eden bir başkasının gözetimi altında, ücret karşılığında çalıştırılabilir.” ve 107/6. maddesindeki “Koşullu salıverilen hükümlünün tâbi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez.” şeklindeki düzenlemeler bir bütün olarak değerlendirildiğinde, anılan Kanun ile toplam ceza miktarını aşabilecek şekilde mahrumiyetlerin önüne geçmenin amaçlandığı, hükümlü hakkında koşullu salıverilme kararı verilmesinin cezasını infaz ettiği anlamını taşımadığı, aslında denetim süresi içerisinde de hükümlüye yükümlülükler yüklenebileceği bu anlamda aslında hükümlünün dışarıda olduğu sürede de cezasını çekmeye devam ettiği, bihakkın tahliye tarihine kadar infaz sürecinin devam ettiği, bu itibarla somut olayda bihakkın tahliye tarihinden önce ikinci suçun işlenmesi hasebiyle hükümlünün ikinci suçu işlediği tarih olan 28/02/2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 24/11/2016 tarihi arasındaki sürenin aynen çektirilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan Kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 28/05/2018 gün ve 94660652-105-35-13745-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
../..
S/3
TÜRK MİLLETİ ADINA
1.) Hükümlü … hakkındaki dosya kapsamından;
a-Hükümlünün… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.06.2009 tarihli, 2008-135 Esas ve 2009/141 sayılı Kararıyla 16.10.2006 tarihinde işlemiş olduğu kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 29, 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 7 ay hapis, kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/1, 3-e, 29, 62. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis, ruhsatsız silah taşımak suçundan 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK’nin 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği,
Hükümlü hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 21.12.2010 tarihli, 2010/2461 Esas, 2010/8225 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
b-Hükümlünün… 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 04.05.2009 tarihli, 2007/965 Esas, 2009/610 sayılı Kararıyla 21.02.2007 tarihinde işlemiş olduğu kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 3-e, 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezasına mahkum olduğu,
Hükümlü hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 12.06.2012 tarihli, 2011/11226 Esas, 2012/24437 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
c-Hükümlü hakkında verilen ve kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.09.2012 tarihli ve 2012/924 değişik iş sayılı Kararıyla 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 99. maddesi uyarınca 4 yıl 29 ay 15 gün hapis cezası olarak toplanmasına karar verildiği,
d-İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesine göre düzenlenen 14.02.2013 tarihli ve 2011/1-545, 544, 546 ilamat sayılı müddetnamede hükümlünün daha önce tutuklu olarak onsekiz yaşını dolduruncaya kadar infaz kurumunda geçirdiği bir gün, iki gün sayılmak, infaza konu 4 yıl 24 ay 15 gün hapis cezası için 1/4 oranında, 5 ay hapis cezası için ise 1/3 oranında indirim yapılmak suretiyle koşullu salıverilme tarihinin 05.07.2014, bihakkın tahliye tarihinin ise 24.02.2016 olarak tespit edildiği,
e-İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.08.2014 tarihli ve 2014/901 değişik iş sayılı Kararıyla 05.07.2014 tarihinden geçerli olmak üzere hükümlünün koşullu salıverilmesine ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında
../..
S/4
Kanunun 108/4 maddesi uyarınca cezasının tamamen infazından sonra başlamak üzere 1 yıl süreyle denetim altına alınmasına karar verildiği,
f-Koşullu salıverilen hükümlünün 28.02.2016 tarihinde işlediği hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından… 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.04.2017 tarihli, 2016/448 Esas ve 2017/274 sayılı Kararıyla TCK’nin 142/2-h. maddesi uyarınca 5 yıl hapis, TCK’nin 116/2. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, ikinci defa mükkerrir olduğundan bu suçları yönünden 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği, hakkında verilen bu mahkumiyet hükmünün… Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 14.06.2017 tarihli, 2017/1018 Esas, 2017/1047 Karar sayılı hükümlünün istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararıyla kesinleştiği,
g-İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 03.11.2017 tarihli ve 2011/1-545 ilamat sayılı yazısı ile hükümlü hakkında daha önce düzenlenen 14.02.2013 tarihli müddetnamede bihakkın tahliye tarihinin hükümlünün çocuk yaşta tutuklu kaldığı 1 gün 2 gün sayılmak suretiyle hatalı belirlendiğini, yeni düzenlenen müddetnameye göre hükümlünün bihakkın tahliye tarihinin 24.11.2016 olarak tespit edildiğini, hükümlünün koşullu salıverilmesinden sonra deneme süresi içerisinde suç işlemesi nedeniyle koşullu saıverilme kararının geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 28.02.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 24.11.2016 tarihleri arasındaki süreninin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107/12, 13-a. maddeleri uyarınca aynen çektirilmesine karar verilmesinin istenmesi üzerine… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.11.2017 tarihli, 2008/135 Esas ve 2009/141 Karar sayılı ek kararıyla hükümlü deneme süresi içerisinde 28.02.2016 tarihinde suç işlediğinden, hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasına, ikinci suçu işlediği 28.02.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 24.11.2016 tarihleri arasındaki sürenin aynen ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verildiği,
h-Koşullu salıverilme kararının geri alınmasına ilişkin olarak verilen bu karara hükümlünün 15.11.2017 tarihli dilekçe ile itiraz ettiği,
İtiraz mercii olan… 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.11.2017 tarihli ve 2017/775 değişik iş sayılı kararla “hükümlünün fiilen cezaevinde kaldığı sürenin yarısı kadar denetim süresinin belirlenmesi gerektiği, şartla tahliyeye esas olan 14.02.2013 tarihli müddetnamede bihakkın tahliye tarihi olarak ve yerine getirme fişinde yerine getirme tarihi olarak belirtilen 24.02.2016 tarihinin bihakkın tahliye tarihi olarak kabulünün zorunlu olması ve ikinci suç tarihinin bu tarihten sonra
../..
S/5
28.02.2016 tarihinde olması nedeniyle aynen infaz koşulları oluşmadığından aynen infaz kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden” gerekçesiyle hükümlünün itirazının kabulüne,… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.11.2017 tarihli, 2008/135 Esas 2009/141 sayılı ek Kararının kaldırılmasına karar verdiği,
Anlaşılmıştır.
2. ) HUKUKSAL DEĞERLENDİRME:
Yargıtayın yerleşik uygulamasına göre, “koşullu salıverilme bir infaz kurumudur ve hükümlünün cezaevinden bırakılarak özgürlüğü bağlayıcı cezasının dışarıda çektirilmesi sürecini başlatır. Koşullu salıverilme kararı cezanın tamamen çektirildiği anlamına gelmez. Koşullu salıverilen hükümlü hakkında infaz işleminin özgürlüğü bağlayıcı cezanın kanun gereği yerine getirilmesi tarihine kadar kesintisiz sürdüğünün kabulünde zorunluluk vardır. Hukukumuzda, 647 ve 5275 sayılı genel infaz Kanunları yanında belirli suç tarihleri esas alınarak çıkarılan 3713; 4771; 4616 sayılı Kanunlar yanında 5218 sayılı Kanunda da koşullu salıverilme hükümlerine yer verilmiştir. 5237 sayılı TCK’nin 7 madde (3) fıkrasındaki (Değişik fıkra: 29/06/2005-5377 S.K./2. mad.) hapis cezasının ertelenmesi, koşullu salıverilme ve tekerrürle ilgili olanlar hariç; infaz rejimine ilişkin hükümler, derhal uygulanır hükmü karşısında, suç tarihi göz önünde bulundurularak koşullu salıverilmeye ilişkin uygulanacak kanun hükümlünün özgürlüğünü en az kısıtlayacak şekilde belirlenmelidir.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesinde koşullu salıverilme düzenlenmiş olup, mevcut düzenlemeye göre;
1) Koşullu salıverilmeden yararlanabilmek için mahkûmun kurumdaki infaz süresini iyi halli olarak geçirmesi gerekir.
2) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına mahkum edilmiş olanlar otuz yılını, müebbet hapis cezasına mahkum edilmiş olanlar yirmidört yılını, diğer süreli hapis cezalarına mahkum edilmiş olanlar cezalarının üçte ikisini infaz kurumunda çektikleri takdirde, koşullu salıverilmeden yararlanabilirler.
…….
5) Koşullu salıverilme süresinin hesaplanmasında, hükümlünün onsekiz yaşını dolduruncaya kadar infaz kurumunda geçirdiği bir gün, iki gün olarak dikkate alınır.
6) Koşullu salıverilen hükümlünün tabi tutulacağı denetim süresi, yukarıdaki fıkralara göre infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadardır. Ancak süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemez.
……
12)Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin
uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.
13) Koşullu salıverilme kararının geri alınması halinde hükümlünün;
Sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen,
b) (Değişik: 25/5/2005-5351/8 md.) Yükümlülüklerine aykırı davranması halinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin,
Ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verilir. Koşullu salıverilme kararının geri alınmasından sonra aynı hükmün infazı ile ilgili bir daha koşullu salıverilme kararı verilmez.
14)Denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır.
15) Koşullu salıverilme kararının geri alınmasına;
a) Hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi tarafından,
b) Hükümlünün bağlı tutulduğu yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde koşullu salıverilme kararına esas teşkil eden hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi veya koşullu salıverilme kararını vermiş olan mahkeme tarafından,
Dosya üzerinden karar verilir. Bu kararlara karşı itiraz yolu açıktır,
Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri aynı Kanunun 108. maddesinde düzenlenmiş olup mevcut düzenlemeye göre;
(1) Tekerrür hâlinde işlenen suçtan dolayı mahkûm olunan;
a) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasının otuzdokuz yılının,
b) Müebbet hapis cezasının otuzüç yılının,
c) Süreli hapis cezasının dörtte üçünün,
İnfaz kurumunda iyi hâlli olarak çekilmesi durumunda, koşullu salıverilmeden yararlanılabilir.
(2) Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz.
(3) İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez.
(4) Hâkim, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler.
(5) Tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıverilmeye ilişkin hükümler uygulanır.
../..
S/7
(6) Hâkim, mükerrir hakkında denetim süresinin uzatılmasına karar verebilir. Denetim süresi en fazla beş yıla kadar uzatılabilir.
Şeklindeki düzenlemelere göre hükümlünün durumu değerlendirildiğinde;
16.10.2006 tarihinde işlemiş olduğu kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 4 yıl 7 ay hapis, kasten yaralama suçundan 7 ay 15 gün hapis, ruhsatsız silah taşımak suçundan 10 ay hapis ve 375.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, 21.02.2007 tarihinde işlemiş olduğu kasten yaralama suçunda 5 ay hapis cezasına mahkum olduğu olan …’in, bu cezalarının infazı sırasında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun hükümleri uyarınca 05.07.2014 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/4 maddesi uyarınca cezasının tamamen infazından sonra başlamak üzere 1 yıl süreyle denetim altına alınmasına karar verildiği, hükümlünün koşullu salıverildikten sonra 28.02.2016 tarihinde işlediği hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından hapis cezasına mahkum olduğu ve mahkumiyet kararının kesinleşmesi sonrasında yapılan ihbar üzerine yetkili ve görevli mahkeme tarafından 06.11.2017 tarihli, 2008/135 Esas ve 2009/141 sayılı ek Kararla hükümlü deneme süresi içerisinde 28.02.2016 tarihinde suç işlediğinden, hakkında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasına, ikinci suçu işlediği 28.02.2016 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 24.11.2016 tarihleri arasındaki sürenin aynen ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verildiği, bu karara hükümlünün yaptığı itirazın itiraz mercii tarafından “hükümlünün fiilen cezaevinde kaldığı sürenin yarısı kadar denetim süresinin belirlenmesi gerektiği, şartla tahliyeye esas olan 14.02.2013 tarihli müddetnamede bihakkın tahliye tarihi olarak ve yerine getirme fişinde yerine getirme tarihi olarak belirtilen 24.02.2016 tarihinin bihakkın tahliye tarihi olarak kabulünün zorunlu olması ve ikinci suç tarihinin bu tarihten sonra 28.02.2016 tarihinde olması nedeniyle aynen infaz koşulları oluşmadığından aynen infaz kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden” gerekçesiyle kabulüne karar verildiği;
Yukarıda açıklandığı gibi koşullu salıverilen hükümlü hakkında infaz işleminin özgürlüğü bağlayıcı cezanın kanun gereği yerine getirilmesi tarihine kadar kesintisiz sürdüğünün kabul edilmesinin zorunlu olduğu, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesinde koşullu salıverilen hükümlünün denetim süresine tabi tutulacağı, bu denetim süresinin infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadar olacağı ve süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemeyeceği, koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen
yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararının geri alınacağının, koşullu salıverilme kararının geri alınması halinde hükümlünün; sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen, yükümlülüklerine aykırı davranması halinde, bu yükümlülüklere uymama tarihi ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek koşuluyla takdir edilecek bir sürenin ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin, denetim süresi yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının, aynı kanunun 108. maddesinde mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak üzere bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirleneceğinin, tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıverilmeye ilişkin hükümlerin uygulanacağının belirtilmesi karşısında; hükümlü hakkında infaza konu cezanın tamamen infaz edildiği kabul edilen tarih ve ikinci suçun işlendiği tarih ve 5275 sayılı Kanunun 108. maddenin 5. fıkrası hükmü dikkate alınarak hükümlünün hukuki durumunun değerlendirilmesinin zorunlu olduğu, buna rağmen hükümlü hakkındaki cezanın infazının mükkerrirlere özgü infaz rejimine göre yapıldığı, cezanın tamamen infazından sonra başlamak üzere denetim süresi belirlendiği gözetilmeksizin yapılan değerlendirme sonucu itirazın kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmediğinden,… 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.11.2017 tarihli ve 2017/775 değişik iş sayılı Kararının kanun yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3.) SONUÇ VE KARAR:
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden,… 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.11.2017 tarihli ve 2017/775 değişik iş sayılı 5271 sayılı CMK.nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17/12/2018 gününde oybirliğiyla karar verildi.