YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1505
KARAR NO : 2018/3299
KARAR TARİHİ : 09.07.2018
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK’nun 81/1, 35/2, 62, 53/1, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 8’er yıl 4’er ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar …, … ve …’nin mağdur …’i öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar … ve … müdafilerinin sübuta, suç vasfına yönelen, sanık … müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanıklarla mağdurun arasında kira alacağı ve fuhşa aracılık nedeniyle anlaşmazlık bulunduğu, olay gecesi mağdurun bulunduğu yere gelen sanıkların onunla tartışmaya başladıkları, kendilerine bira şişesi atan mağduru bıçakla sol koltukaltı, sağ ve sol sırt ile pelvis bölgelerinden sol pnömotoraksa ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladıkları anlaşılan olayda,
1) Teşebbüs hükümlerini düzenleyen ve 9 ile 15 yıl arasında hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nun 35. maddesinin uygulanması sırasında, meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığı dikkate alınarak makul bir ceza tayini yerine, en üst sınırdan hapis cezası belirlenmesi,
2) Mağdurun haksız tahrik oluşturan eyleminin niteliği dikkate alındığında, TCK’nun 29. maddesi uyarınca asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken 1/3 oranında indirim yapılması,
3) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle hükümlerin, tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 09/07/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.