Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2017/3385 E. 2018/5564 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3385
KARAR NO : 2018/5564
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Tehdit suçundan 6 ay 7 gün hapis cezasına hükümlü …’ın denetimli serbestlikten faydalanma talebinin kabulü ile cezasının koşullu salıverilme tarihi olan 28/10/2015 tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Ankara 1. İnfaz Hakimliğinin 01/07/2015 tarihli ve 2015/1690 esas, 2015/1670 sayılı Kararını takiben, hükümlünün kendisine yüklenen yükümlülüklere uymamakta ısrar ettiğinden bahisle ısrarın gerçekleştiği 14/10/2015 tarihinden koşullu salıverilme tarihine kadar olan bakiye cezasının infazı için Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesine ilişkin Ankara 1. İnfaz Hakimliğinin 17/11/2015 tarihli ve 2015/2984 esas, 2015/3023 sayılı Kararını müteakip, hükümlünün babası tarafından hükümlünün açık ceza infaz kurumuna şevki ile denetimli serbestlik hükümlerinden yeniden yararlandırılmasına karar verilmesi talebinin reddine dair Ankara Batı İnfaz Hakimliğinin 24/10/2016 tarihli ve 2016/5633 esas, 2016/5734 sayılı Kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Ankara Batı 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/01/2017 tarihli ve 2017/23 değişik iş sayılı Kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna iadesine ilişkin Ankara 1. İnfaz Hakimliğinin 17/11/2015 tarihli ve 2015/2984 esas, 2015/3023 sayılı Kararını müteakip, sonradan infazına eklenen hapis cezası ile birlikte 2 yıl 12 ay 7 gün hapis cezasının infazına ilişkin Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/11/2016 tarihli ve 2016/202 değişik iş sayılı içtima kararına istinaden düzenlenen Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 11/11/2016 tarihli ve 2016/7-16515 sayılı müddetnamesi ile koşullu salıverilme tarihinin 18/12/2017 tarihi olarak belirlendiği dikkate alındığında, 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinde yer alan;
“(l) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla;
a) Açık ceza infaz kurumunda cezasının son altı ayını kesintisiz olarak geçiren,
b)Çocuk eğitimevinde toplam cezasının beşte birini tamamlayan, koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâili hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hükümlü hakkında hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, infaz hâkimi tarafından karar verilebilir.
(2) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi hâlli hükümlüler, açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarının oluşmasından itibaren en az altı aylık sürenin geçmiş olması durumunda, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler”,
5275 sayılı Kanunun geçici 4. maddesinde yer alan “(l)Bu Kanunun 105/A maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ve ikinci fıkrasında belirtilen altı aylık süre şartı ile birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen cezanın belirli bir süre infaz edilmesine ilişkin şart 31/12/2020 tarihine kadar uygulanmaz.” ve 671 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Kurum ve Kuruluşlara İlişkin Düzenleme Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanuna eklenen geçici 6. maddesinde yer alan; “1/7/2016 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104, 105), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, bu Kanunun;
a) 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl’lık süre “iki yıl”,
b) 107. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “üçte iki”lik oran “yarısı”, olarak uygulanır.” şeklindeki düzenlemeler karşısında,
Hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna gönderilen cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmını kapalı ceza infaz kurumunda geçirdiği, hükümlünün koşullu salıverilmesine iki yıl veya daha az süre kalması ve iyi halli olması halinde yeniden denetimli serbestlik tedbirinden faydalanabileceği ve daha öncesinde denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymamakta ısrar etmesinin sonraki cezaları açısından iyi halini ortadan kaldırmayacağı, kaldı ki öncesinde denetimli serbestlik tedbirinden faydalanan hükümlünün ikinci kez denetimli serbestlik tedbirinden faydalanamayacağına dair yasal bir düzenleme bulunmadığı, burada önemli olan hususun koşullu salıverilme tarihine 2 yıl veya daha az süre kalması ve bu sürenin önceki denetimli serbestlik tedbirinden faydalandığı sürelerle birlikte aşılmaması olduğu, bu haliyle hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna gönderilen cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmını kapalı ceza infaz kurumunda geçirmesi ve 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinde belirtilen şartları taşıması nedeniyle denetimli serbestlik tedbirinden yeniden faydalanabileceği değerlendirildiğinden, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 15/11/2017 gün ve 94660652-105-06-2355- 2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Ankara Batı 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/01/2017 tarihli ve 2017/23 değişik iş sayılı Kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.