Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2017/2565 E. 2019/2181 K. 10.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2565
KARAR NO : 2019/2181
KARAR TARİHİ : 10.04.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : TCK.nin 81/1, 53. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası,
Müşteki sanık … hakkında; TCK.nin 86/2, 86/3-e-son, 52, 54. maddeleri uyarınca 3600 TL adli para cezası,
Sanıklar …, … ve … haklarında; TCK.nin 125/1, 125/4, 62, 52. maddeleri uyarınca 2180 TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanıklar …, … ve … hakkında hakaret suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezaları, miktarları itibarıyla kesin nitelikte olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanıkların suç vasfına yönelmeyen temyiz istemlerinin CMUK.un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’un maktul …’i kasten öldürme ve katılan …’i kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık … müdafiinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede ileri sürdüğü delil takdirinde yanılgıya düşüldüğüne, eksik incelemeye, meşru müdafaa bulunduğuna, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine, TCK’nin 62. maddesinin uygulanmaması gerekçesinin dosya içeriğine uymadığına ve sair hususlara yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ile, kasten yaralama suçundan kurulan hüküm bakımından; 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğe uygun olmayacak biçimde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevirileceğine dair ihtarat yapılması suretiyle infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde karar verilmesi, yasaya aykırı ise de, CMUK’un 322. maddesi gereğince bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine ve “taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde kalanının tamamının muaccel hale geleceğinin ve 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi gereğince hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan tebligata rağmen 30 gün içinde seçenek yaptırımın gereklerinin yerine getirilmesine başlanmadığı veya başlanıp da devam edilmediği takdirde 5275 sayılı Yasanın 106/3 maddesi uyarınca para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına, (ihtarat yapıldı)” ibarelerinin çıkarılması suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 10.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
10/04/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı …’in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avukat …’nun yokluğunda 11/04/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.