Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2017/2093 E. 2019/722 K. 12.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2093
KARAR NO : 2019/722
KARAR TARİHİ : 12.02.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yakın akrabayı öldürme ve bu suça yardım, suç delillerini yok etme
HÜKÜM : 1- Sanık … hakkında; TCK.nin 82/1-d, 62, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası.
2- Sanık … hakkında;
TCK.nin 281/1, 31/3, 63. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası,
Kasten öldürmeye yardım suçundan; beraat
3- Sanık … hakkında;
Kasten öldürmeye yardım suçundan; beraat

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın maktul …’i kasten öldürme, suça sürüklenen çocuk …’ın suç delillerini gizleme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık … ve suça sürüklenen çocuk …’ın kasten öldürmeye yardım suçlarından elde edilen delillerin mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçesi ile beraatlerine hükmedilmiş; verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığının beraat kararlarının yerinde olmadığına, 62. madde uyarınca indirim yapılmaması gerektiğine; sanık … müdafiinin suç vasfına, delillerin hatalı değerlendirildiğine, suça sürüklenen çocuk müdafiinin suç kastı olmadığına, takdiri indirim uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1- Sanık … ve suça sürüklenen çocuk hakkında verilen beraat kararları ile suça sürüklenen çocuk hakkında suç delillerini gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA;
2-Sanık … hakkında kasten öldürme, suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmelerine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve re’sen temyiz incelemesine tabi olan mahkumiyet hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 12.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
12/02/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı …’nun huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avukat …’ın yokluğunda 14/02/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.