YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1984
KARAR NO : 2017/4047
KARAR TARİHİ : 20.11.2017
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK’nun 82/1-b, 53, 58. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müeebbet hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nın maktul …’e karşı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin akıl hastalığına yönelen temyiz itirazlarının reddiyle, re’sen de yapılan inceleme neticesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre;
Sanığın önceden tanımadığı ve aralarında husumet bulunmayan maktulü, olay günü balta ve bıçakla 3 adet kesici-delici alet yarası, 2 adet boğazlama kesisi, 6 adet kesici-ezici alet yarası, 2 adet kesik vasıfta yaraya yol açacak şekilde yaralayarak maktulün ölümüne yol açtığı olayda;
1- Suçun vahşice işlenmesinin tek başına suçun canavarca hisle ya da eziyet çektirerek işlendiğini kabule yeterli bulunmadığı, canavarca hisle öldürme, sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürme olup, eziyet çektirerek öldürme ise ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olup sanığın öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastının da bulunması gerektiği, sanığın canavarca hisle ya da eziyet çektirerek öldürme amacıyla hareket ettiğini kabule yeterli her türlü kuşkudan uzak yeterli kesin kanıt bulunmadığı anlaşıldığı halde, sanığın TCK’nun 81. maddesi gereğince cezalandırılması yerine suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde TCK’nun 82/1-b. maddesi gereğince hüküm kurularak fazla ceza tayini,
2- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, re’sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 20/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.