YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1834
KARAR NO : 2017/3963
KARAR TARİHİ : 15.11.2017

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten silahla yaralama, kasten yaralama suçuna yardım, hakaret, tehdit.
HÜKÜM : 1-) Sanık … hakkında;
Katılan …’ı kasten öldürmeye teşebbüsten CMK’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraat.
2-) Sanık … hakkında;
a- Hakaret suçundan TCK’nun 129/3 ve CMK’nun 223/4-c maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
b- Tehdit suçundan CMK’nun 223/2-a maddesi uyarınca beraat.
3-) Sanık … hakkında;
a- Katılan …’ı kasten öldürmeye teşebbüsten TCK’nun 81/1, 35/2, 29, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 9 yıl 9 ay hapis cezası,
b- Hakaret suçundan TCK’nun 129/3 ve CMK’nun 223/4-c maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
c- Tehdit suçundan CMK’nun 223/2-a maddesi uyarınca beraat,
d- Katılanlar … ve …’ye karşı kasten silahla yaralama suçundan TCK’nun 86/1, 86/3-e, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 ay hapis cezası (iki kez),
e- Katılan …’e karşı TCK’nun 86/2, 86/3-e, 50/a, 52/2-4. maddeleri uyarınca 5400.TL adli para cezası,
f- Katılan …’a karşı TCK’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası.
4-) Sanık … hakkında;
a- Katılan …’a karşı kasten silahla yaralamaya yardımdan TCK’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/2-b-son, 39/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası,
b- Katılanlar … ve …’ye karşı kasten silahla yaralamaya yardımdan TCK’nun 86/1, 86/3-e, 39, 62, 50/a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca 5240.TL adli para cezası (iki kez),
c- Katılan …’e karşı TCK’nun 86/2, 86/3-e, 39, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca 1860.TL adli para cezası,
d- Katılan …’a karşı TCK’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 39, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 3 ay 15 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık … müdafiinin hükmolunan ceza miktarı yönünden yerinde görülmeyen duruşmalı inceleme talebinin CMUK’nun 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2- Sanık … müdafiinin yasal süresinde verdiği 10.12.2014 tarihli süre tutum dilekçesi ile hükmü sadece sanık müdafii sıfatıyla temyiz ettiği anlaşılmakla, yasal süreden sonra katılan sıfatıyla yaptığı temyiz talebinin ve,
3- Sanık … hakkında; katılan …’ya yönelik kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 1860.TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü, kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin suç vasfına da yönelik olmadığı anlaşılan temyiz talebinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE karar verilmiştir.
Temyiz edenlerin sıfatlarına ve temyiz dilekçelerinin kapsamına göre, sanık … hakkında; katılan …’ı kasten öldürmeye teşebbüs, katılanlar …, …, … ve …’ı kasten yaralama, sanık … hakkında; katılanlar …, …, … ve …’ı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılan incelemede,
4- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nın, katılan …’ı kasten öldürmeye teşebbüs, katılanlar …, … ve …’ı kasten yaralama suçları ile katılan …’ya yönelik eylemi, sanık …’un, katılan …’a yönelik eyleminin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde sanık …’nın, katılan …’ı kasten öldürmeye teşebbüs, katılanlar …, … ve …’ı kasten yaralama suçlarının niteliği tayin, sanık … yönünden takdire ve sanık …’in kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden tahrike ilişkin cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, o yer Cumhuriyet savcısının, sanık …’un müşterek fail olarak cezalandırılması gerektiğine, sanık … ve müdafiinin, öldürme kastı bulunmadığına, yetersiz gerekçeyle alt sınırdan uzaklaşıldığına, haksız tahrikin derecesine, sanık … müdafiinin, delil yetersizliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A- Sanık … hakkında; katılan …’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
B- Sanık … hakkında; katılanlar …, …, … ve …’ı kasten yaralama, sanık … hakkında; katılanlar …, …, … ve …’ı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde,
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; katılan …’ın çevresindeki kişilerin sanık …’in cezaevinde bulunduğu dönemde kendisine yönelik hakaretlerde bulunduğunu söylemesi üzerine, cezaevinden çıktığı gün sanık …’in yanına gittiği ve Adem’e saldırması üzerine çıkan kavga nedeniyle aralarında husumet oluştuğu, olay günü de yanında bulunan arkadaşları ile motosikletle seyir halinde bulunan katılan …’ın, sanık …’un sevk ve idaresinde bulunan araçtaki sanık … ile karşılaştığı, sanık … ve katılan …’ın birbirlerine küfür ettikleri, akabinde sanık …’in, sanık …’tan aracı evine doğru sürmesini istediği, evinden aldığı tüfekle tekrar araca binen sanık …’in, sanık …’dan katılan …’ın gittiği yöne doğru aracı sürmesini istediği, katılan …’ın bulunduğu yere geldiklerinde aracın sağ ön camından av tüfeğiyle katılan …’a doğru ateş etmesi sonucu katılan … ile birlikte yanından bulunan diğer katılanlar …,…, … ve …’ın da yaralandığı anlaşılan olayda,
a- Sanık … hakkında; katılanlar …, …, … ve …’ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden,
aa- Sanığın, katılan …’ı hedef alarak ateş etmesi sonucu, diğer katılanlarında isabet alıp yaralanabileceklerini öngörmesine rağmen, sonucu kabullenerek atışlarına devam etmesi karşısında, katılanlar …, …… ve …’a karşı eylemler nedeniyle verilen cezalarda, TCK’nun 21/2. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
bb- Sanık … hakkında katılan …’e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde,
aaa- Gerekçede katılan …’in basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı ve eylemin TCK’nun 86/1. maddesinde belirtilen kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilmesine karşın hüküm fıkrasında TCK’nun 86/2. maddesi uyarınca uygulama yapılarak çelişki yaratılması,
bbb- TCK’nun 86/2. maddesinde öngörülen seçenek yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmesi karşısında, aynı Yasanın 50/2. maddesine aykırı olarak hapis cezasının paraya çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
cc- Sanık … hakkında; katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesi ile temel ceza belirlenip aynı Kanunun 86/3-e ve 87/1-d maddeleri uyarınca artırım yapıldıktan sonra belirlenen cezanın 5 yıldan az olması durumunda 87/1-son maddesi uygulanarak cezanın 5 yıla tamamlanması gerektiği gözetilmemesi,
dd- Kabule göre de, sanık …’in atışlarının katılanlar …, …… ve …’a isabet etmesinin mümkün olmadığının kabul edilmesi karşısında, kastın bölünmezliği ilkesi uyarınca tüm katılanlara karşı ayrı ayrı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hükümler kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Sanık … hakkında; katılan …’ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden,
aa- Sanık …’un, olay tarihinde katılan …’ı av tüfeği ile vurmaya giden diğer sanık …’in eylemine yardım etmesi karşısında, kasten öldürmeye teşebbüse yardım etme suçundan cezalandırılması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile kasten yaralamaya yardım etme suçundan hüküm kurulması,
bb- Kabule göre de, 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesi ile temel ceza belirlenip aynı Kanunun 86/3-e ve TCK’nın 87/2-b maddeleri uyarınca artırım yapıldıktan sonra belirlenen cezanın 8 yıldan az olması durumunda 87/2-son maddesi uygulanarak cezanın 8 yıla tamamlanması gerektiği gözetilmemesi,
c- Sanık … hakkında, katılanlar …, … ve …’ı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden,
aa- Sanık …’un, arkadaşı olan sanık …’in katılan …’a karşı eylemine yardım ettiği, sanık …’in diğer katılanları yaralama eylemine katılmadığı anlaşıldığından, sanık …’un bu suçlardan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
bb- Kabule göre de, sanık … hakkında katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesi ile temel ceza belirlenip aynı Kanunun 86/3-e ve 87/1-d maddeleri uyarınca artırım yapıldıktan sonra belirlenen cezanın 5 yıldan az olması durumunda 87/1-son maddesi uygulanarak cezanın 5 yıla tamamlanması gerektiği gözetilmemesi,
d- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı olup, o yer Cumhuriyet savcısı, sanık … ve müdafii ile sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, hükmolunan cezaların miktarı ve temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre göz önüne alınarak sanık … ve müdafiinin tahliye taleplerinin REDDİNE, 15/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.

V/T