Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2016/2265 E. 2017/3906 K. 13.11.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2265
KARAR NO : 2017/3906
KARAR TARİHİ : 13.11.2017

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK’nun 81/1, 35/2, 29, 62, 53/1-2-3, 58/6, 63. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Mağdur-sanık …’ın 29.05.2014 günlü celsede davaya katılmak istemediğini beyan ederek, usulüne uygun şekilde katılan sıfatını almaması nedeniyle, sanık … hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmü temyize hakkı olmadığından temyiz talebinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2-Sanık …’ın, mağdur … tarafından kötü kişilikli olarak tanıtılıp çevrede arkadaş kurmasının engellediği ve bu nedenle çıkan tartışmada sanığın, mağdur …’u sol meme altı, sol koltuk altı, sırt sol ve sol kaş bölgelerinden bıçaklamak suretiyle yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı anlaşılan olayda;
A-TCK’nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı nazara alınarak makul bir ceza tayini yerine sadece hiç isabet olmayan hallerde uygulanabilecek şekilde 9 yıl cezaya hükmolunması,
B- TCK’nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, asgari düzeyde indirim yapılmasının yeterli olduğu gözetilmeden yazılı şekilde 1/3 oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın mağdur …’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun suç niteliği tayin edilmiş, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir edilmiş, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden sanık … müdafiinin suç kastının bulunmadığına ve meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 13/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.