Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2016/2045 E. 2017/3614 K. 31.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2045
KARAR NO : 2017/3614
KARAR TARİHİ : 31.10.2017

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, konut dokunulmazlığını ihlal, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, kasten yaralama
HÜKÜM : TCK.nun 116/4, 119/1-a, 54, 63. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası,
6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nun 52/2, 53, 54. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 600 TL adli para cezası,
TCK.nun 86/2, 86/3-c, 35, 53. maddeleri uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası,
TCK.nun 106/2-a, 53, 54. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın mağdur …’ye yönelik eylemi ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun sübutu sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A)- Sanık … hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkmesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine” şeklinde, değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B)- Sanık … hakkında kasten yaralamaya teşebbüs, silahla tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay günü sanığın alkollü olarak mağdur …’a ait, mağdur …’nin çalıştığı otele geldiği, otelin arka kapısını çalıp …’in açmasını sağladığı, kapı açılınca …’e silah tevcih ettiği ve ön kapıyı kilitlemesini istediği, ön kapıya yönelen mağdura doğru tabancayla bir el ateş ettiği, mağdurun isabet almadığı, bilahare olay yerine polis ekibinin gelmesiyle eylemine son verip kaçtığı anlaşılan olayda;
ba)- Sanığın mağdur …’e yönelik eyleminin bir bütün halinde silahla tehdit suçunu oluşturduğu ve bu suçtan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, hem silahla tehdit hem de kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulması,
bb) Sanığın, açık bir rızaya gerek duyulmadan girilmesi mutad yerlerden olan ve TCK’nun 116/2. maddesi kapsamında bulunmayan otel lobisine girmekten ibaret eyleminin, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurlarını barındırmadığı nazara alınarak, unsurları itibariyle oluşmayan atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
bc)- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 31/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.