Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2016/1569 E. 2017/5321 K. 26.12.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1569
KARAR NO : 2017/5321
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ : Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı
SUÇ : Beden ve ruh bakımından kendini savunamayacak kişiyi öldürme, beden ve ruh bakımından kendini savunamayacak kişiyi öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında;
TCK.nun 82/1-e, 62/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı müebbet hapis cezası,
Katılan …’ye yönelik eylemleri nedeniyle, TCK.nun 82/1-e, 35/2, 29, 62. maddeleri uyarınca 12’şer yıl 6’şar ay hapis cezası.
Sanık … hakkında;
6136 sayılı Yasanın 15/1, TCK.nun 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası, 500.TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin bir haftalık yasal sürede gerçekleşmediği anlaşılan temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar … ve … haklarında ayrı ayrı, beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olan maktule …’ya yönelik kasten nitelikli öldürme, beden veya ruh .
bakımından kendisini savunamaycak durumda olan mağdur …’ ya yönelik kasten nitelikli öldürmeye teşebbüs, sanık … hakkında ayrıca 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık … ve müdafiinin sübuta, delillerin takdirine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna vesaireye, sanık … ve müdafiinin sübuta, delillerin takdirine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanıklar hakkında bu madde ile yaptığı uygulamalar ve sanık … hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken en ağır cezanın esas alınması gerekirken içtima sonucu daha ağır gözüken ilamın esas alınması yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde, yine hüküm fıkralarında yer alan “Sanık …’nın Erdemli Asliye Ceza Mahkemesine ait 22.02.2008 tarih 2005/238 esas, 2008/79 karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan 8 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı ve 11.01.2012 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, cezasının 5237 sayılı TCK.nun 58/6. madde gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” ibaresinin çıkartılarak “Sanık …’nın Kozan Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/478-579 sayılı ilamıyla hırsızlık suçundan tecilli 1 yıl hapis cezasıyla cezalandırıldığı ve kararın 02/03/2010 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından cezasının 5237 sayılı TCK.nun 58/6. madde gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, kısmen re’sen de temyize tabi hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 26/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.