Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/971 E. 2015/2393 K. 16.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/971
KARAR NO : 2015/2393
KARAR TARİHİ : 16.04.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/83880
MAHKEMESİ : Karaman Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 31/01/2014, 2013/181 (E) ve 2014/9 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin suçun sübutuna ve vasfına, cezanın miktarına, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;Ancak; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c. maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri İle 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yargılama giderleri ile ilgili bölümde yer alan “sanığa soruşturma ve kovuşturma aşamasında görevlendirilen müdafiiler için ödenen 743.TL” şeklindeki kısmın hükümden çıkartılmasına ve yargılama gideri toplamının “56.TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.