Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/97 E. 2015/4196 K. 30.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/97
KARAR NO : 2015/4196
KARAR TARİHİ : 30.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme ve bu suça yardım etme

1) Sanık ….. müdafiinin yasal süreden sonra yaptığı duruşmalı inceleme isteminin CMUK.nun 318 maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, maktül …..’a karşı sanık … hakkında “nitelikli kasten öldürme”, sanık … hakkında “nitelikli kasten öldürme suçuna yardım ” suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık … yönünden takdire ilişen cezayı azaltıcı nedenin niteliği takdir edilmiş, sanık … bakımından cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan ….. vekilinin suçun tasarlanarak işlendiğine, sanık … hakkında TCK’nun 62. maddesinin uygulanmasının hatalı olduğuna, sanık …’ın TCK’nun 37/1, 38 ve 82/1-a-e maddeleri gereğince cezalandırılmasına gerektiğine ilişen sanık … müdafii temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede meşru savunmaya, suç vasfına, ceza miktarına, haksız tahrike, sanık … müdafiinin subüta, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık … hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken daha ağır cezayı içeren mahkumiyeti yerine daha hafif cezaya ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık … için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi, Kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık … hakkında kurulan hükümdeki tekerrüre ilişkin paragrafdaki ” Asliye Ceza Mahkemesinin 14/12/2010 tarih ve 2008/166 – 2010/421 E.K. sayılı kararı ile konut dokunulmazlığını bozmak suçundan aldığı 6.000.-TL adli para cezası miktarının göz önünde bulundurulmasına ” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine ” Ağır Ceza Mahkemesinin 14.06.2006 tarih ve 2004/99 esas- 2006/334 karar sayılı ile yasak niteliğe haiz bıçak taşıma suçundan verilen 5 ay hapis ve 366 TL adli para cezası miktarının göz önünde bulundurulmasına ” ve sanık …. hakkındaki hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri toplamından zorunlu müdafii ücretlerinin çıkartılmasına ve kalan 3994,09 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN re’sen de temyize tabii hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 30.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
30/06/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ….’in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ….. müdafii Avukat …. ‘ın yüzüne karşı 02/07/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.