YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/948
KARAR NO : 2015/1325
KARAR TARİHİ : 10.03.2015
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri İşleri Genel Müdürlüğü’nün 13.01.2015 tarih ve 94660652-105-27-1852-2014/936/2268 sayılı yazına istinaden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 27/01/2015 tarih ve 2015/23997 sayılı Kanun Yararına bozma bozma talebi ile;
Kasten öldürme ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından sanık M.. Ö..’ın 765 sayılı Türk Ceza Kanun’un 448; 51/2; 59/2; 81; 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un 13/1, 81/1 maddeleri uyarınca 2 yıl 5 ay 4 gün ağır hapis, 11 ay hapis ve 407 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2005 tarih ve 2004/190 esas, 2005/50 sayılı kararına kapsayan dosyası incelendiğinde;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.09.1992 tarihli ve 854-639 sayılı ilamı verilen cezada yaş küçüklüğü nedeniyle 2253 sayılı Kanun’un 12/2. maddesinin uygulanması karşısında tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmemesinde isabet görülmediğinden,
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması talep edilmiştir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
I.) Hükümlü ..’ın hakkındaki dosya kapsamından;
a- Hükümlünün, mağdur .. ‘e yönelik 27.04.2004 tarihinde işlediği kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2005 tarihli ve esas 2004/190, karar 2005/50 sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nın 448, 62, 463, 51/2, 59, 81/1; 6136 sayılı Kanun’un 13/1, 765 sayılı TCK’nın 59, 81/1 maddeleri gereğince 2 yıl 5 ay 4 gün ağır hapis; 11 ay hapis ve 407 TL ağır para cezası ile cezalandırıldığı, maktul ..’e yönelik eyleminden beraatına karar verildiği, hakkındaki mahkumiyet ve beraat kararları temyiz edilmeksizin kesinleştiği,
b-Hükümlünün, birlikte yargılandığı kişiler tarafından temyiz edilen dosyanın, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 03.06.2005 tarih ve 1-2005/101895 sayılı kararı ile 12.10.2004 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 26.09.2004 gün ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’u hükümlerinin, mahkemesince yeni bir değerlendirme yapılması gerekliğinden bahisle iadesine karar verildiği,
c-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın iade kararı sonrasında yapılan yargılamada hükümlü, 07.10.2005 tarihli ve esas 2005/230, karar 2005/318 sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nın 448, 62, 463, 51/2, 59, 81/1; 6136 sayılı Kanun’un 13/1, 5237 sayılı TCK’nın 62 maddeleri gereğince 2 yıl 5 ay 4 gün hapis, 10 ay hapis ve 366 TL para cezası ile cezalandırıldığı, hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 1.Ceza Dairesinin 13.04.2007 tarihli, 1156-2793 sayılı ilamı ile bozulduğu,
d- Bozma kararı sonrasında yapılan yargılama sonunda hükümlü, 22.05.2008 tarihli ve esas 2007/167, karar 2008/187 sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nın 448, 62, 463, 51/2, 59, 81/1; 6136 sayılı Kanun’un 13/1, 5237 sayılı TCK’nın 62 maddeleri gereğince 2 yıl 5 ay 4 gün hapis, 10 ay hapis ve 366 TL para cezası ile cezalandırıldığı, hakkındaki mahkumiyet kararının Yargıtay 1.Ceza Dairesinin 13.11.2009 tarihli, 10679-6920 sayılı ilamı ile bozulduğu,
e- Bozma sonrasında yapılan yargılamada hükümlü hakkında 28.10.2010 tarihli ve esas 2010/21, karar 2010/402 sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nun lehine olduğu kabul edilerek kasten öldürmeye teşebbüb ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan hükümlere ilişkin uyarlama talebinin reddine karar verildiği, uyarlama talebinini reddine ilişkin kararın Yargıtay 1.Ceza Dairesinin 04.10.2011 tarihli, 4926-5693 sayılı ilamı ile bozulduğu,
f- Bozma kararı üzerine hükümlü hakkında 26.03.2012 tarihli ve esas 2010/21, karar 2010/402 sayılı ek kararı ile 765 sayılı TCK’nun lehine olduğu kabul edilerek kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan hükümlere ilişkin uyarlama talebinin reddine karar verildiği, kararın temyiz edilmediği, anlaşılmıştır.
II- Kanun yararına bozma istemine ilişkin uyuşmazlığın kapsamı:
Hükümlünün tekerrüre esas alınan Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.09.1992 tarih ve 2004/190 esas, 2005/50 sayılı ilamındaki fiili işlediği sırada 12-15 yaş arasında olması nedeniyle anılan mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınıp alınamayacağı ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanun’un 48. maddesi ile yürürlükten kaldırılan 2253 sayılı Çocuk Mahkemelerinin Kuruluşu, Görev ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanunun 12/3. maddesindeki “Bu hükümlülükler tekerrüre esas olamaz.” şeklindeki düzenlemeye rağmen Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2005 tarihli ve esas 2004/190, karar 2005/50 sayılı Yargıtay’dan geçmeden kesinleşen kararında tekerrüre esas alınan Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.09.1992 tarih ve 2004/190 esas, 2005/50 sayılı ilamı ile verilen cezada, yaş küçüklüğü nedeniyle hükümlü hakkında 2253 sayılı Kanun’un 12/2. maddesinin uygulandığı anlaşılmaktadır. Mülga 2253 sayılı Kanun’un 12/3 maddesi gereğince bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi yasaya aykırı görüldüğünden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının isteminin kabulüne ve Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2005 tarih ve 2004/190 esas, 2005/50 sayılı kararının BOZULMASINA karar verilmesi gerekmiştir.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2005 tarih ve 2004/190 esas, 2005/50 sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nun 309. Maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.