Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/896 E. 2015/4866 K. 13.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/896
KARAR NO : 2015/4866
KARAR TARİHİ : 13.10.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/81011
MAHKEMESİ : Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 19/12/2013, 2013/53 (E) ve 2013/434 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

1- Suça sürüklenen çocuk .. müdafiinin ceza miktarı itibari ile yasal şartları taşımayan duruşmalı inceleme talebinin CMUK’un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Oluşa ve dosya içeriğine göre,
a-Hedef alınan vücut bölgesi, darbenin şiddeti ve özellikle de çevredekilerin araya girmesi dolayısıyla engel hal nedeniyle suça sürüklenen çocuğun eylemine son vermesi dikkate alındığında, mahkemenin eylemin kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabul ve vasıflandırmasında,
b-Mağdurun, suça sürüklenen çocuğu basit şekilde yaralamasından ibaret haksız hareketi nedeniyle suça sürüklenen çocuk lehine tahrik nedeniyle, asgari oranda indirim yapılmasında bir isabetsizlik görülmemiş,
c-Suça sürüklenen çocuk hakkında belirlenen cezada hesap hatası olmadığı değerlendirildiğinden,
Tebliğnamedeki bu hususlarda bozma öneren düşünce benimsenmemiştir.
3-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk ..’in, çocuk mağdur ..’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, kusurluluğu etkileyen
sebeplerden haksız tahrikin derecesi ve yaş küçüklüğü ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin eksik incelemeye, vasfa, cezanın miktarına, tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yagılama giderine mahsus bölümünde yer alan ve tahsiline karar verilen “561,00TL” müdafii ücretinden ibaret yargılama giderinin hükümden çıkartılarak, toplam “715,00TL” olarak tesbit olunan miktarın “154,00 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 13/10/2015 oybirliği ile karar verildi.