YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/683
KARAR NO : 2015/3796
KARAR TARİHİ : 10.06.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ….’ın maktül …’e yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin bir nedene dayanmayan, katılan … vekilinin lehe hükümlerin uygulanmasına, tevsii tahkikat talebinin reddedilmesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; Yargılamanın devam ettiği sırada 22/05/2013 tarihinde ölen sanık …’un maktül … ile arasında anlaşmazlık bulunduğu, olay günü sanık … ile yakın arkadaşı olan …’un düğüne gittiği, düğünde maktül …’in de bulunduğu, maktül …’in …’a silahla ateş ederek yaralaması üzerine …’un da silahla maktül …’e ateş ettiği, bu sırada arkadaşı …’un yaralandığını gören sanık …’ın da bıçakla yerde yaralı olarak yatmakta olan ve silahında mermi kalmayan maktül …’in sağ kasık bölgesine iki kez vurduğu, maktülün sağ kasık bölgesindeki yaralarından birinin batına nafiz olup öldürücü nitelikte olduğu olayda; maktül …’den sanık …’a yönelen ve haksız tahrik oluşturan söz ve davranış bulunmadığı halde sanık … hakkında yazılı şekilde haksız tahrik indirimi yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
2-) Sanık …’ın, adli sicil kaydında bulunan Asliye Ceza Mahkemesi’ne ait 2006/205 Esas, 2007/40 Karar sayılı ilam getirtilerek tekerrür nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 58.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 10/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.