YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/610
KARAR NO : 2015/2095
KARAR TARİHİ : 07.04.2015
Tebliğname No : 1 – 2014/27362
MAHKEMESİ : Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 09/10/2013, 2012/180 (E) ve 2013/229 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
1)Sanıklar müdafiinin yasal süresindeki temyiz isteminden sonra sanık cezaevinden göndermiş olduğu birkısım dilekçeler ile hükmün onanmasını istediği anlaşılmakla; Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşıdığından, sanıklar müdafiinin sanık yönünden yapmış olduğu temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, sanık müdafiinin sanık lehine katılan ise sanıklar aleyhine yapmış oldukları temyiz talepleri karşısında; temyiz incelemesi, sanık hakkında mağdur yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçuna yardımdan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanıklar hakkında mağdur yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükümleri ile sınırlı olarak yapılmış, sanık hakkında mağdur yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri inceleme dışı bırakılmıştır.
2)Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık sanık babası olduğu, olaydan kısa bir süre önce sanık ile mağdur arasında yaşanan anlaşmazlık nedeniyle sanık oğlu olan sanık kullanmış olduğu motorsiklet ile mağdurun evinin önüne geldikleri ve o sırada araç içerisinde olduğunu gördükleri mağdurun aracının yanına yaklaştıkları, bunun üzerine üzerinde bulunan tabancasını çıkardığı ve birden fazla ateş etmek suretiyle mağduru hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde batın, sağ uyluk ve sağ diz altı bölgelerinden toplam üç isabetle yaraladığı olayda; sanık babası olan sanık tarafından mağdurun vurulacağını bilmesine rağmen fikir ve irade birliği içerisinde eylem üzerinde hakimiyet kurarak sanık olay yerine götürüp mağdurun aracının yanından geçmek ve olay sonrasında da birlikte olay yerinden uzaklaşmak suretiyle sanık eylemine TCK’nın 37/1. maddesi kapsamında katıldığı gözetilmeden, eyleminin yardım niteliğinde olduğu kabul edilerek yazılı şekilde TCK’nın 39. maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, elde edilen delillerin sanıklarhakkında mağdur yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan, katılan sanıklar cezalandırılmaları gerektiğine yönelen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 07/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.