YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5288
KARAR NO : 2015/5602
KARAR TARİHİ : 19.11.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/321145
Kasten öldürmek ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından hükümlü K.. U..’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 448, 51/1 ve 59 maddeleri uyarınca 15 yıl ağır hapis, 6136 sayılı Yasanın 13/1, 765 sayılı TCK.nun 59 maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 181.783.000.TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.06.2003 tarihli ve 2002/390 esas, 2003/225 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlünün 647 sayılı kanunun 19/1. maddesi uyarınca 29.12.2008 tarihinden itibaren şartla tahliyesine ilişkin Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 29.12.2008 tarihli ve 2008/1583 değişik iş sayılı kararı sonrasında, hükümlünün deneme süresi içinde 07.12.2011 tarihinde işlediği kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan Biga Sulh Ceza Mahkemesinin 22.01.2014 tarihli ve 2012/80 Esas, 2014/121 sayılı ilamı ile 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararın kesinleşmesini müteakip, İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı Ağır Ceza İlamat ve İnfaz Bürosunca şartla tahliyenin geri alınması yönünden talepte bulunulması üzerine, şartla tahliye kararının geri alınması isteminin reddine dair İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.03.2015 tarihli ve 2015/573 değişik iş sayılı kararına, infaz yeri savcılığınca yapılan itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.06.2015 tarihli ve 2015/909 D.iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İş bu kararın yerinde olmadığı ileri sürülerek Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 09.09.2015 tarih ve 94660652-105-34-9908-2015- 18679/59832 sayılı taleplerine müsteniden anılan kararın 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca Kanun Yararına Bozulmasına ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.10.2015 tarih ve 2015/321145 sayılı tebliğnamesine bağlı dosyası Dairemize gönderilmekle, okundu gereği konuşulup düşünüldü.
I- Olay :
Kasten öldürme suçundan hükümlü K.. U..’ın 765 sayılı TCK’nun 448, 51/1,59. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan 10 ay hapis ve 181.753.000 TL ağr para cezası ile cezalandırılmasına dair Üsküdar 2. Ağır
Ceza Mahkemesi’nin 25.06.2003 tarihli ve 2002/390 esas, 2003/224 sayılı kararının infazı sırasında, Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesi’nin 29.12.2008 tarihli ve 2008/1583 değişik iş sayılı kararı ile şartla salıverildiği,
01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı TCK.nun yürürlüğe girmesinden sonra yapılan uyarlama yargılaması sonucu Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.11.2007 tarihli 2007/258-405 sayılı kararı ile hükümlünün 5237 sayılı TCK.nun 81, 29, 62. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis, 6136 sayılı Kanunun 13/1 ve 765 sayılı TCK.nun 59. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 180.TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anılan kararın Dairemizin 14.04.2010 tarih ve 2009/8492 esas, 2010/2327 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
Hükümlünün 07.12.2011 tarihinde işlediği kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan dolayı Biga Sulh Ceza Mahkemesi’nin 22.01.2014 tarih ve 2012/180 esas, 2014/121 karar sayılı kararı ile 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın temyiz edilmeyerek kesinleştiği ve şartla tahliyenin geri alınması yönünden İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı Ağır Ceza İlamat ve İnfaz Bürosunca Mahkemesinden talepte bulunulduğu, İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.03.2015 tarihli ve 2015/573 değişik iş sayılı kararı ile “şartla tahliye kararına konu kararın Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/390 esas, 2003/224 sayılı kararına ilişkin olduğu, uyarlama yargılaması sonucu verilen ve kesinleşen Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/258-405 karar sayılı kararının infazda dikkate alınması gerektiği ve bu karar yönelik şartla tahliye kararı bulunmadığı” gerekçesiyle talebin reddine karar verildiği,
İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca iş bu karara itiraz edildiği, İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.06.2015 tarihli ve 2015/909 değişik iş sayılı kararı ile de itirazın reddine karar verildiği, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 09.09.2015 tarih ve 94660652-105-34-9908-2015-18679/59832 sayılı istemleri ile anılan kararın 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması talebiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.10.2015 tarih ve 2015/321145 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
II- Kanun Yararına Bozma İstemine ilişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.03.2015 tarihli ve 2015/573 değişik iş sayılı kararı ile verilen hükümlünün şartla tahliyesinin geri alınması talebinin reddine yönelik kararın kaldırılmasına dair itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.06.2015 tarih ve 2015/909 değişik iş sayılı kararın bozulmasına ilişkindir.
III- Hukuksal Değerlendirme:
Şartla salıverildikten sonra bihakkın tahliye sürelerinin dolması için Cumhuriyet
Başsavcılığında bekleyen infaz dosyaları ile ilgili sonradan yürürlüğe giren yasa ile ilgili yapılan uyarlama sonucunda önceki cezadan daha az bir cezaya hükmolunması halinde fiilen ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin de azaldığı ileri sürülerek geçmişte ceza infaz kurumunda fazla kalınan sürenin daha sonra yeni bir suç işlenmesi nedeniyle şartla salıverme kararı kaldırılarak, kalan sürenin aynen infazı kararlarının yerine getirilmelerinde mahsup edilmesi veya başka bir suçtan verilen cezadan mahsup edilmesi mümkün değildir. Yasal değişiklikle cezadan indirime gidilmesi geçmişte gerçekleştirilen ceza infazını haksız tutuklama durumuna getirmeyecektir.
Bu nedenle Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesince verilen şartla salıverme kararının o tarihte infaz edilmekte olan Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/390 esas, 2003/224 sayılı kararına ilişkin olarak verildiği, uyarlama yargılaması sonucu verilen ve hükümlünün şartla salıverilmesinden sonra kesinleşen Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/258-405 sayılı kararına yönelik olarak yeniden şartla salıverme konusunda bir karar alınmasının gerekmediği, ilk belirlenen şartla salıverme tarihinin sonradan yapılan uyarlama ile değişmeyeceği, uyarlama yapılarak cezanın azaltılmış olması halinde bu durumun bihakkın tahliye tarihine etkisi olacağı anlaşılmakla, İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesince itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.06.2015 tarihli ve 2015/909 Değişik iş sayılı kararının bozulması cihetine gidilmiştir.
IV- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden, İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.06.2015 tarih ve 2015/909 Değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (TEVDİİNE), 19/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.