YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5249
KARAR NO : 2015/6439
KARAR TARİHİ : 28.12.2015

Tebliğname No : 1 – 2015/275187
MAHKEMESİ : Bingöl Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 05/04/2013, 2011/17 (E) ve 2013/109 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit, ruhsatsız silaha ait mermi bulundurmak

TÜRK MİLLETİ ADINA

1)Sanık R.. K.. hakkında mağdurlar M.. M.. ve M.. M..’e yönelik hakaret; sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında mağdurlar M.. M.. ve M.. M..’e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüs; sanık M.. M.. hakkında mağdurlar İ.. G.., N.. Y.. ve S.. G..’e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüs ve mağdur A.. Y..’a yönelik hakaret; sanık M.. M.. hakkında mağdur A.. Y..’a yönelik kasten yaralama suçları nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyetleri bulunmadığından; aynı zamanda, Cumhuriyet savcısı, sanıklar ve sanıklar müdafiilerinin itirazlarının reddine dair Muş Ağır Ceza Mahkemesi’nin 31.07.2013 tarih ve 2013/546 ile 24.09.2013 tarih ve 2013/667 değişik iş sayılı kararları ile aynı kanunun 271/4. maddesi gereğince kararların kesinleşmiş olması karşısında söz konusu hükümlerin temyiz incelemesi dışı tutulmasına karar verilmiştir.
2)Hükümden önce 21.03.2012 tarihinde ölen katılan S.. G..’in mirasçısı olan İ.. G.. vekilinin, diğer mirasçılar N.. G.., S.. G.., Z.. G.., A. G., A.. G.., F.. A.., A. G. ve M. G. adına temyiz yetkisi bulunmadığından, bu kişiler yönünden yapmış olduğu temyiz talebinin CMUK’un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık R.. K.. hakkında mağdurlar M.. M.. ve M.. M..’e yönelik tehdit; sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında maktul M.. M..’e yönelik olası kastla öldürme ve mağdur S.. M..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanık M.. M.. hakkında mağdur M.. Y..’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanık M.. M.. hakkında ise 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, elde edilen delillerin sanık H.. G.. hakkında yardım eden sıfatıyla maktul M.. M..’e yönelik kasten öldürme, mağdurlar S.. M.., M.. M.., M.. M.., M.. M.. ve A.. M..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında mağdurlar M.. M.. ve A.. M..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanıklar M.. M.. ve A.. M.. hakkında mağdurlar İ.. G.., N.. Y.., M.. Y.. ve S.. G..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından 5271 sayılı CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, üzerlerine atılı bu suçlar yönünden beraatlerine karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının eksik incelemeye, sanık H.. G.. hakkında atılı olan tüm suçlar yönünden mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine, sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. ile müdafiilerinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, sübuta, meşru savunmaya, maktul’e yönelik eylem nedeniyle teşebbüs hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık M.. M.. müdafiinin meşru savunmaya, suç niteliğine, katılanlar M.. M.., S.. M.. ve M.. M.. vekilinin sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna, katılan S.. G..’in mirasçısı İ.. G.. vekilinin eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A)Sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında maktul M.. M..’e yönelik olası kastla öldürme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, her iki sanığın da ellerinde bulunan av tüfeklerini maktulün bulunduğu yöne doğru ateşlemek suretiyle asli fail sıfatıyla doğrudan suça katıldıklarının anlaşılması karşısında haklarında TCK’nın 37. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesinin
tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan “37 ve” ibaresinin hükümden çıkartılmasına karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN, hükümler ile sanık M.. M.. hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet ve sanık H.. G.. hakkında yardım eden sıfatıyla maktul M.. M..’e yönelik kasten öldürme, mağdurlar S.. M.., M.. M.., M.. M.., M.. M.. ve A.. M..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında mağdurlar M.. M.. ve A.. M..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanıklar M.. M.. ve A.. M.. hakkında mağdurlar İ.. G.., N.. Y.., M.. Y.. ve S.. G..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan beraat hükümlerinin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B)Sanık R.. K.. hakkında mağdurlar M.. M.. ve M.. M..’e yönelik tehdit; sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında mağdur S.. M..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanık M.. M.. hakkında mağdur M.. Y..’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan incelemede;
aa)Sanık R.. K.. hakkında mağdurlar M.. M.. ve M.. M..’e yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Sanığın mağdurlara yönelik tehdit suçunu, olaydan kısa bir süre önce mağdurlar tarafından kardeşi olan Amine’nin darp edilmesinin vermiş olduğu hiddetle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında haksız tahrik hükümlerini düzenleyen TCK’nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
bb)Sanıklar İ.. G.. ve N.. Y.. hakkında mağdur S.. M..’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs; sanık M.. M.. hakkında mağdur M.. Y..’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, taraflar arasında yaşanan silahlı çatışmada ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilememesi karşısında; haksız tahrik nedeniyle 1/4 ile 3/4 arasında ceza indirimi öngören TCK’nın 29. maddesi ile yapılan uygulama sırasında makul bir indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde 3/4 oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısı ve katılan S.. M.. vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 28.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
28/12/2015 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı K. A.’ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar İ.. G.., N.. Y.. müdafiiler Avukat M. F.G., A. K.’ın yokluklarında 14/01/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.