YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/522
KARAR NO : 2015/1488
KARAR TARİHİ : 16.03.2015
MAHKEMESİ : Amasya Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Sanık .. hakkında mağdur ..’u silahla kasten yaralama suçundan mahkemece verilen hüküm yasal süresi içinde müdafii tarafından 19.12.2013 tarihinde temyiz edilmiş ise de, sanık 06.03.2014 tarihli dilekçesinde hükmün onanmasını istediğini beyan ettiğinden, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 1-9/15 sayılı kararına göre, sanığın CMK.nun 266. maddesi uyarınca temyiz talebinden vazgeçme niteliğinde bulunan talebi nedeniyle hüküm re’sen de temyize tabi olmadığından, bu sanık yönünden dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- .. hakkında hüküm fıkrasında tekerrüre esas alınan Göynücek Asliye Ceza Mahkemesinin mahkumiyet hükmünün doğru olarak gösterilmesi karşısında, gerekçeli kararın gerekçe bölümünde tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünün Göynücek Asliye Ceza Mahkemesi yerine Merzifon Asliye Ceza Mahkemesi olarak yazılması maddi hata olarak değerlendirildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Sanık .. hakkında mağdurlar .. ve ..’u silahla kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının niteliği tayin, cezayı azaltıcı tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri, düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafıinin eksik incelemeye, cezanın alt sınırdan belirlenmesi gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
A)Sanık .. hakkında mağdur ..’u silahla kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, “Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c.d.e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK’nun 322.maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B-a)Sanık .. hakkında mağdur ..’u silahla kasten yaralama suçunda; sanığın eylemi sonucu mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı aldırılan doktor raporundan anlaşılmakla; sanığın eylemine uyan TCK’nun 86/2 maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin 86/1 maddesi ile uygulama yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
b) Gerekçede “mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmış olması gözününde bulundurularak alt sınırdan cezalandırılmasına” karar verildiği belirtildiği halde hüküm fıkrasında sanığın, mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı kabul edilerek TCK’nun 86/1 maddesi ile uygulama yapılması ve cezanın alt sınırdan değil teşdiden tayin edilmesi suretiyle gerekçe ile uygulama arasında, çelişki yaratılması,
c) Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53. madde 1.fıkra c bendindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen hak yoksunluğunun kendi alt soyu yönünden 53.maddenin 3.fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihine kadar, üçüncü kişiler yönünden ise aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devamına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sanık hakkında kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 16/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.