Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/4955 E. 2016/479 K. 10.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4955
KARAR NO : 2016/479
KARAR TARİHİ : 10.02.2016

MAHKEMESİ : 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 30/05/2014, 2014/42 (E) ve 2014/135 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, olası kastla yaralama, tehdit ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık

TÜRK MİLLETİ ADINA

1)Sanık .müdafiinin bir haftalık yasal süreden sonra gerçekleştiği anlaşılan duruşmalı inceleme talebinin CMUK’nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş,
2)Sanık hakkında mağdur . yönelik eylemi sebebiyle TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/3 ve 21/2 maddelerinin bu sıra dahilinde uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili görülmemiştir.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanık . katılan . kasten öldürmeye teşebbüs, katılan. karşı kasten nitelikli yaralama ile tehdit, mağdur . yönelik olası kastla yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların
niteliği tayin kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden sanık ve müdafiinin suç vasfına, sübuta, haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca sanığa ve katılana atanan müdafii ücretlerinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde, ayrıca hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan 760 TL müdafii ücretinin çıkartılmasına ve yargılama gideri toplamının ise 65,50 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 10/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.