YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4918
KARAR NO : 2015/6074
KARAR TARİHİ : 09.12.2015
Tebliğname No : 1 – 2014/302193
MAHKEMESİ : Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 28/05/2014, 2013/100 (E) ve 2014/154 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, saldırı amacıyla bıçak taşıma
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-) Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık Tekin ile mağdur Ufuk’un aynı işyerinde çalıştıkları, Tekin’in alkollü olarak işyerine gelmesi nedeniyle işine son verildiği, işten çıkartılmasına Ufuk’un sebep olduğunu düşünen Tekin’in, bıçakla Ufuk’a vurarak öldürmeye teşebbüs ettiği olayda, mağdurdan kaynaklanan sanık lehine haksız tahrik oluşturan söz ve davranış bulunmadığı halde TCK.nun 29. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
2-)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Tekin’in mağdur Ufuk’u kasten öldürmeye teşebbüs ve saldırıda kullanmak amacıyla bıçak taşımak suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta, tahrik oranına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hatalı olması; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi hususları yasaya aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden
a-)Hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine,
b-)Yargılama giderlerine ilişkin bölümden zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına, yargılama gideri toplamının “91,25 TL” olarak değiştirilmesine,
Karar verilmek suretiyle CMK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09/12/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.