Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/49 E. 2015/2839 K. 04.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/49
KARAR NO : 2015/2839
KARAR TARİHİ : 04.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/16173
MAHKEMESİ : Bafra Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 11/12/2013, 2013/211 (E) ve 2013/235 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya muhalefet

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Muhammet’in kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosyanın incelenmesinde; yargılamaya konu kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden sanığın, Samsun Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’nde 3 hafta müşahade altına alındıktan sonra düzenlenen 27.06.2012 tarihli raporda, şizofreni tanısıyla üzerine atılı suç bakımından TCK’nun 32/1 maddesi kapsamında ceza sorumluluğunun bulunmadığının belirtildiği, ancak anılan raporda 6136 sayılı Yasa’ya muhalefet suçu bakımından herhangi bir görüş bulunmadığı da gözetilerek, Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, sanığın ilgili kurumlardan tedavi evrakları getirtilerek, dava dosyası ile birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumuna sevkinin yapılması,

atılı suçları işlediği sırada, 5237 sayılı TCK.nun 32/1-2. maddesi kapsamında işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini önemli derecede azaltacak şekilde bir akıl hastalığının bulunup bulunmadığı konusunda Gözlem İhtisas Dairesinde müşahadeye tabi tutulduktan sonra düzenlenecek raporla birlikte 4. İhtisas Kuruluna gönderilerek rapor aldırılması, alınan raporlar arasında çelişki bulunması halinde ise Adli Tıp Genel Kurulunda muayene de edilmek suretiyle rapor temin edilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1) Hükümde sanık hakkında TCK’nun 32/1 ve CMK’nun 223/3-a maddelerinin uygulanmasıyla yetinilmesi gerekirken, CMK’nun 223/8 maddesinin tatbiki suretiyle düşme kararı verilmesi,
2) CMK.nun 325/1 maddesi uyarınca hakkında güvenlik tedbirine hükmolunan sanığa yargılama giderlerinin de yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin Hazine üzerinde bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 04/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.