YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4819
KARAR NO : 2015/5686
KARAR TARİHİ : 24.11.2015
1-Oluşa ve dosya içeriği göre, sanık M.. D..’ın, mağdur D..’ı göğüs bölgesinden iki, batında bir ve çeşitli yerlerinden dört olmak üzere toplam yedi isabetle pnömotoraks, karaciğerde lezyon oluşacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde bıçakla yaraladığı olayda; TCK’nun 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde üst sınıra yakın bir ceza yerine 12 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Sanık M.. D..’ın mağdur D..’ı kasten öldürmeye teşebbbüs suçundan kurulan hüküm yönünde yapılan temyiz incelemesinde,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık M.. D..’ın mağdur D..’ı, kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Mehmet müdafiinin zamanaşımının dolduğuna, meşru savunmanın varlığına, vasfa yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
3-Sanık D.. K..’un, mağdur M.. D..’ı kasten öldürmeye teşebbbüs suçundan kurulan hüküm yönünde yapılan temyiz incelemesinde,
Alt sınırı en az 5 yıl hapis cezası gerektiren suçlardan dolayı yapılan yargılamalarda, sanığın duruşmada hazır bulundurularak ya da SEGBİS yoluyla savunmasının alınması, yine başka suçtan cezaevinde bulunan sanığın aynı yöntemlerle esas hakkında mütalaya karşı diyeceklerinin sorulması gerektiği gözetilmeden, görevsizlik kararından sonra istinabe ile ve müdafii hazır edilmeksizin alınan savunma ve huzurda bulunan sanık müdafiinin beyanı ile yetinilerek karar verilmek suretiyle, CMK’nun 150, 193. ve 196/2. maddelerine aykırı davranılması,
Usule aykırı olup, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.