Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/4486 E. 2016/1643 K. 31.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4486
KARAR NO : 2016/1643
KARAR TARİHİ : 31.03.2016

MAHKEMESİ :. Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürmeye teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal, 6136 sayılı Yasaya aykırılık

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan açılan davaya katılmaya ve kurulan hükmü temyiz etmeye hak ve yetkisi olmayan katılanın, bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-) 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün sanık müdafii tarafından, kasten öldürmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin ise katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edildiği gözetilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . katılan .yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden,
katılan vekilinin “teşebbüs, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümleri ile lehe olan yasa maddelerinin uygulanmaması gerektiğine, verilen cezaların az olduğuna”, sanık müdafiinin “temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi ve haksız tahrik nedeniyle cezanın daha fazla bir oranda indirilmesi gerektiğine, yasal ve yeterli gerekçeler gösterilmeden TCK’nun 50, 51 ve CMK’nun 231. maddelerinin uygulanmadığına” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın önceden hazırladığı kıyafetleri ve maskeyi giyip kendisini tanınmayacak bir hale koyarak katılana ait evin kapısını kırmak suretiyle içeri girdiği, evde karşılaştığı katılan ile boğuştukları ve silahla ateş ederek katılanı yaraladığı anlaşılan olayda; katılanın konutuna rızasına aykırı olarak girilmesiyle konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun oluştuğu, eve girilmesi sırasında katılana karşı silah gösterilmediği gibi silahın eve girmeyi kolaylaştırmak amacıyla da kullanılmadığı, evin içerisinde yaşanan olayda ise silahın konuttan çıkmamak için değil, kasten öldürmeye teşebbüs suçunun işlenmesi amacıyla kullanıldığı dikkate alınarak, sanığın eylemine uyan TCK’nun 116/1 ve 119/1-b maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine yazılı şekilde aynı Kanun’un 119/1-a maddesiyle uygulama yapılması ile,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 günlü, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar,
Yasaya aykırı ise de; bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde TCK’nun 119/1. maddesiyle yapılan uygulamada yer alan (a) bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin de “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 31/03/ 2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.