YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/385
KARAR NO : 2015/1323
KARAR TARİHİ : 10.03.2015

Tebliğname No : KYB – 2014/401985
Kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından dolayı yapılan uyarlama yargılaması sonucunda Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/01/2006 tarihli ve 1995/245 esas, 1996/101 sayılı ek kararı ile 15 yıl 2 ay 5 gün hapis cezasına hükümlü ..’ın cezalarının infazı sırasında adı geçen hükümlünün 22/12/2000 tarihinden itibaren şartlı salıverilmesini müteakip ancak bihakkın tahliye tarihi dolmadan işlediği kasıtlı bir suçtan mahkum edilmesi üzerine koşullu salıverilmesinin geri alınmasına ve ikinci suç tarihi ile bihakkın tahliye tarihi arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/07/2014 tarihli ve 2014/995 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair, İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/09/2014 tarihli ve 2014/1215 değişik iş sayılı kararı incelendiğinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/3. maddesinde yer alan “Hapis cezasının ertelenmesi, koşullu salıverilme ve tekerrürle ilgili olanlar hariç; infaz rejimine ilişkin hükümler, derhal uygulanır.” hükmü dikkate alındığında, gerek koşullu salıverilme gerekse koşullu salıverilmenin geri alınmasına ilişkin hükümlerin uygulanmasında hükümlünün lehine olan kanun hükümlerinin uygulanması gerektiği düşünüldüğünden, hükümlünün cezasının infazının 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun hükümleri doğrultusunda yapıldığı ve koşullu salıverilmenin geri alınmasında da suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehine olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 17. maddesi hükmü gereğince deneme süresi içerisinde işlediği suçun hapis cezasını gerektiren bir suç olması gerektiği, hükümlünün ise deneme süresinde işlediği suçtan adli para cezasına mahkum olduğu dikkate alındığında, hükümlü hakkındaki koşullu salıverilme kararının geri alınmasında isabet görülmediğinden, yapılan itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden söz edilerek, anılan kararın 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi gereğince kanun yararına bozulmasına ilişkin, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 02.12.2014 gün ve 94660652-105-34-10143-2014-21537/72206 sayılı yazılı istemleri üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, okundu, gereği konuşulup, düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA
I.) Hükümlü ..’ın, Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.05.1996 tarih, esas 1995/245, karar 1996/101 sayılı kararı ile 26.11.1995 tarihinde işlemiş olduğu kasten adam öldürmek suçundan 765 sayılı TCK’nun 448, 51/1, 59.maddeleri uyarınca 15 yıl ağır hapis, kasten silahla kardeşini yaralama suçundan ise aynı kanunun 456/4, 457/1, 51/1, 59. maddeleri uyarınca 2 ay 5 gün hapis cezasıyla cezalandırıldığı,
Hükümlü hakkındaki mahkumiyet hükmünün Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30.10.1996 tarih, esas 1996/3118, karar 1996/3453 sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
Bolu Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2000 tarih ve 2000/319 sayılı kararıyla 22.12.2000 tarihinden geçerli olmak üzere hükümlünün koşullu salıverildiği, bihakkın tahliye tarihinin 06.04.2011 olduğu,
Hükümlünün, Kadıköy 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2011 tarih, esas 2009/768, karar 2011/893 sayılı kararıyla; deneme süresi içerisinde 14.03.2009 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 87/3, 29, 62. maddeleri uyarınca 6 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırıldığı, hakkında verilen hapis cezasının aynı kanunun 50/1-a, 52/2 maddeleri uyarınca 4.410.00.TL adli para cezasına çevrildiği, bu mahkumiyet hükmünün Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 11.03.2014 tarih, esas 2013/21531, karar 2014/9954 sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği,
Hükümlü deneme süresi içerisinde suç işlediğinden, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.07.2014 tarih ve 2014/995 değişik iş sayılı kararıyla, hükümlü hakkında verilen koşullu salıverilme kararının kaldırılmasına, ikinci suçu işlediği 14.03.2009 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 06.04.2011 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına karar verildiği,
Koşullu salıverilmenin geri alınmasına dair verilen bu karara karşı hükümlünün 21.08.2014 tarihli dilekçe ile itiraz etmesi üzerine itiraz mercii olan İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.09.2014 tarih ve 2014/1215 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği,
Hükümlü müdafiinin 17.09.2014 tarihli dilekçe ile Adalet Bakanlığına müracaat ederek kanun yararına bozma yoluna gidilmesini talep ettiği,
Dosya kapsamından belirlenmiştir.
II) Kanun yararına bozma istemine ilişkin uyuşmazlığın kapsamı:
Hükümlünün koşullu salıverildikten sonra denetim süresi içeresinde işlediği kasten yaralama suçundan adli para cezasına mahkum edilmesi nedeniyle koşullu salıverilme kararının geri alınıp alınmayacağı noktasında toplanmaktadır.
III) Hukuksal değerlendirme;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un107/12 maddesindeki; “Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.”
107/13-a maddesindeki “Sonraki suçu işlediği tarihten itibaren kalan cezasının aynen Ceza İnfaz Kurumunda çektirilmesine karar verilir. Koşullu salıverilme kararının geri alınmasından sonra aynı hükmün infazı ile ilgili bir daha koşullu salıverilme kararı verilmez,”
107/15 maddesindeki “Koşullu salıverilme kararının geri alınmasına; Hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi tarafından … Dosya üzerinden karar verilir.”
Şeklindeki düzenlemelere göre somut olay değerlendirildiğinde; Koşullu salıverilmenin geri alınabilmesi için deneme süresi içerisinde hapis cezası gerektiren kasıtlı bir suç işleyip, bu suçtan mahkum olması veya infaz hakiminin yüklediği yükümlülüklerin bu süre içinde yerine getirilmemesi gerektiği, olayımızda kasıtlı suç işleyen hükümlü .. hakkında kasten yaralama suçundan verilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği ve neticede hükümlünün adli para cezası ile cezalandırıldığı, 5237 sayılı TCK’nun 50/5 maddesi gereğince uygulamada asıl mahkumiyetin bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası olduğu, adli para cezasının ise koşullu salıverilmenin geri alınmasını gerektirmediği anlaşılmakla, itirazın bu nedenle kabulü yerine reddine dair İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.09.2014 tarih ve 2014/1215 değişik iş sayılı kararında isabet görülmediğinden kanun yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
IV) Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden, İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.09.2014 tarih ve 2014/1215 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.