YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/372
KARAR NO : 2015/3346
KARAR TARİHİ : 26.05.2015
Tebliğname No : 3 – 2014/408293
MAHKEMESİ : Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 23/10/2014, 2014/210 (E) ve 2014/289 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs ve geceleyin cebir kullanarak konut dokunulmazlığını bozmak
1- Kırmızı Şemsiye Derneği tüzel kişiliğinin, sanık U.. Ö.. hakkında mağdur .. karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan doğrudan zarar görmediği anlaşıldığından, vekilinin temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Sanık U.. Ö.. hakkında mağdur ..’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs ile cebir kullanarak konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık U.. Ö..’ın mağdur .. karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, takdiri indirim sebebinin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin sübuta, haksız tahrik bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
A-Sanığın pompalı tüfekle bir el ateş etmesi neticesinde, mağduru sağ kol kemiğinde 4. derece kırık oluşacak ve basit tıbbi müdâhale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı olayda, teşebbüs nedeniyle TCK’nun 35. maddesi uyarınca yapılan uygulamada meydana gelen zararın ağırlığına göre alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza yerine, 14 yıl hapis cezası belirlenerek fazla ceza tayini,
B-Sanık hakkında cebir kullanarak konut dokunulmazlığını ihlal suçundan usulune uygun açılan bir dava olmamasına rağmen CMK’nun 225. maddesine aykırı olarak bu suçtan dolayı da hüküm kurulması,
C-Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun (BOZULMASINA), 26/05/ 2015 gününde oybirliği ile karar verildi.