Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/3642 E. 2016/1689 K. 04.04.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3642
KARAR NO : 2016/1689
KARAR TARİHİ : 04.04.2016

MAHKEMESİ :. Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme ve bu suça azmettirme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu anlaşılan sanık .. hakkında TCK’nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,
2-Sanık . müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin süresinde olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki red düşüncesine iştirak edilmemiştir.
3-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . 6136 sayılı yasaya aykırılık, maktüller.,., nitelikli kasten öldürme, sanıklar .,., ise nitelikli kasten öldürmeye azmettirme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık . müdafiinin somut delil bulunmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması talebinin reddinin hukuka aykırı olduğuna, sanık. müdafiinin eksik incelemeye, somut delil bulunmadığına, suçun unsurlarının oluşmadığına, sanık .müdafiinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, delil bulunmadığına, HTS kayıtlarının nazara alınmadığına, sadece maktül . karşı azmettirmeden hüküm kurulabileceğine, yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanık . alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi ile,
2-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamaların hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine ve hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısmında yer alan zorunlu müdafi ücretinin tahsiline ilişkin ibarenin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, hükmolunan cezaların miktarı ve temyiz
incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre göz önüne alınarak sanık .müdafiinin tahliye talebinin reddine, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
04/04/2016 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık . müdafii Avukat ., Avukat .yokluklarında, 14/04//2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.