Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/3631 E. 2015/4688 K. 06.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3631
KARAR NO : 2015/4688
KARAR TARİHİ : 06.10.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/202932

Kasten öldürmek suçundan Adıyaman Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü ..’ın, aldığı özel izin sonrası infaz kurumuna dönmediğinin tespiti üzerine firar ettiği gerekçesiyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair Adıyaman Açık Ceza İnfaz Kurumu İşyurdu Yönetim Kurulu Başkanlığının 18/06/2007 tarihli ve 2007/50 sayılı kararının onanmasına ilişkin Adıyaman İnfaz Hâkimliğinin 26/06/2007 tarihli 2007/35-36 sayılı kararının kesinleşmesi sonrasında, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin reddine dair Adıyaman E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 07/08/2014 tarihli ve 2014/1285 değişik iş sayılı kararına vaki itirazın, hükümlünün firar eylemi nedeniyle aldığı 15 gün hücreye koyma disiplin cezasının 15/02/2011 tarihinden itibaren kaldırıldığı ve üzerinden 6 aydan daha fazla süre geçtiği gerekçesiyle kabulü ile hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin kabulüne ilişkin Adıyaman İnfaz Hâkimliğinin 11/08/2014 tarihli ve 2014/956-961 sayılı kararını kapsayan infaz dosyası ile ilgili olarak;
Açık Ceza İnfaz Kurullarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8.maddesinde ‘(1) Kapalı kurumlarda bulunan hükümlülerden;
a) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına mahkûm olanlar,
b) Haklarında ikinci defa tekerrür hükümleri uygulananlar,
c)Haklarında iyi hâl kararı verilse bile, 5275 sayılı Kanunun 44 üncü maddesinde sayılan eylemlerden dolayı toplam üç kez hücreye koyma cezası alanlar,
ç)Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, 6 ncı maddenin ikinci fıkrasının (c) ve (ç) bentleri dışında kalanlar,
d)Koşullu salıverilme kararının geri alınması nedeniyle kalan cezası infaz edilmekte olanlar,
e)Eğitimevleri hariç kapalı veya açık kurumlardan firar edenler, açık kurumlara ayrılamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı yönetmeliğin kapalıya iade başlıklı 12/1. maddesindeki “Açık kuramlarda cezası infaz edilmekte olan hükümlülerden;
a)Haklarında 5271 sayılı Kanunun 100 üncü maddesine göre tutuklama kararı verilenler,
b)Firar edenler,
c)Kınamadan başka disiplin cezası alanlar,
ç) 5 inci madde gereğince doğrudan açık kuramlara gönderilenler hariç olmak üzere; yaş, sağlık durumu, bedensel veya zihinsel yetenekleri bakımından çalışma koşullarına uyum sağlayamayacakları tespit edilenler,
d)İş temin edildiği halde çalışmayanlar veya iş düzenine uyum sağlayamayanlar,
e)Kapalı kuruma dönmek isteyenler,
f) Haklarında üst sınırı yedi yıldan az olmayan başka bir suçtan soruşturma veya kovuşturması devam etmekte olanlar ile üst sınırı yedi yıldan az olmayan bir suçtan henüz kesinleşmemiş mahkûmiyet kararı bulunanlar,
Kurum yönetim kurulu kararı ile kapalı kurumlara iade edilir ve bu karar derhâl infaz hakimliğinin onayına sunulur” şeklindeki düzenlemelere nazaran firar eyleminin, kınama dışındaki disiplin cezası almak fiilinden bağımsız olarak başlı başına kapalı ceza infaz kurumuna iade sebebi olarak öngörüldüğü, firar eylemi nedeniyle kapalı ceza infaz kurumuna iade edilme hâlinde firar edildiği sıradaki cezanın infazı sırasında bir daha açığa ayrılamayacağı gözetilmeksizin yazılı şekilde karar tesisinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 29 05.2015 gün ve 94660652-105-02-2335-2015/10949/35213 sayılı yazılı istemlerine müsteniden ıhbar ve mevcut evrak Dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 gün, 2015/8; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 15.07.2014 tarih, 2014/Bşk-227 esas ve 2014/263; 15.07.2014 tarih, 2014/Bşk-234 esas ve 2014/270; 13.11.2014 tarih, 2014/Bşk-260 esas ve 2014/296; 05.02.2015 tarih, 2015/Bşk-485 esas ve 2015/105; 05.02.2015 tarih, 2014/Bşk-486 esas, 2015/106 karar sayılı kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan iş bölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlar ile kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19.Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE,
dosyanın görevli Yargıtay 19.Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.