YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3561
KARAR NO : 2015/6100
KARAR TARİHİ : 10.12.2015
Tebliğname No : 1 – 2014/236940
MAHKEMESİ : Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 11/12/2013, 2013/272 (E) ve 2013/465 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret
TÜRK MİLLETİ ADINA
Katılan sanık Ayhan müdafiinin, hükümleri bu sıfatla temyiz ettiği gözetilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık A.. S..’in, katılan B.. T..’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri indirim sebebinin derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık B.. T..’ın, katılan Ayhan’a yönelik hakaret suçunun karşılıklı olduğu kabul ve takdir kılınarak TCK’nun 129/3 ve CMK’nun 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan sanık Ayhan müdafiinin “eksik incelemeyle karar verildiğine, suç vasfının belirlenmesinde hata yapıldığına, TCK’nun 25 ve 27. maddelerinin göz önünde bulundurulması gerektiğine, Bilal hakkında verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık Ayhan hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle ilgili olarak;
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c. maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, anılan maddede yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK’nun 150/3. maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yargılama giderleri arasında gösterilmesinin hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine”, yine hüküm fıkrasında yer alan zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve yargılama giderleri ile ilgili kısmın ise “CMK’nun 324/4. maddesi uyarınca terkin edilmesi gereken tutarlardan az olan 19,3.TL yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükmü ile hakaret suçundan kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, verilen cezanın miktarı ve temyiz incelemesi dışındaki tutukluluk süresi dikkate alınarak tahliye talebinin REDDİNE, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.