Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/331 E. 2015/4371 K. 09.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/331
KARAR NO : 2015/4371
KARAR TARİHİ : 09.07.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme

1-) Katılanın duruşmalı temyiz incelemesi yapılmasını isteme yetkisi bulunmadığından, vekilin bu yöndeki isteminin CMUK’nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş,
2-) Gerekçeli karar başlığında suç tarihininin 30.11.2011 yerine “01.12.2011-03.12.2011” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
3-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in, maktul …’i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık … hakkında elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin “suçun vasfına, …’in de cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğine” sanık … müdafiinin “suçun sübutuna” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık … hakkında “belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmaya” ilişkin güvenlik tedbirinin uygulanması sırasında, 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin 1. fıkrasının (c). bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan; aynı Yasanın 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılması yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nun 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve re’sen de temyize tabi bulunan sanık … hakkındaki mahkumiyet hükmü ile sanık … hakkındaki beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 09.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.