YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3206
KARAR NO : 2015/4349
KARAR TARİHİ : 07.07.2015
… Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan …’ın … Açık Ceza İnfaz Kurumuna nakli sırasında nakil süresine uymayarak geç teslim olmak eyleminden dolayı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 43/2-c. maddesi uyarınca 1 ay süreyle ziyaretçi kabulünden yoksun bırakma cezası ile cezalandırılmasına dair … Açık Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 08/08/2014 tarihli ve 2014/173 sayılı kararına yönelik şikayetinin reddine ilişkin … İnfaz Hâkimliğinin 27/08/2014 tarihli ve 2014/1087-1100 sayılı kararına yönelik itirazın keza reddine dair … Ağır Ceza Mahkemesinin 12/09/2014 tarihli ve 2014/862 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre … Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan …’ın … Açık Ceza İnfaz Kurumuna nakline karar verildiği ve yanında kurum görevlisi olmaksızın 12 saatlik nakil izin belgesi verildiği, ancak hükümlünün bu süreye uymayarak geç teslim olduğuna dair tutanak tutulduğu ve hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 43/2-c. maddesi uyarınca 1 ay süreyle ziyaretçi kabulünden yoksun bırakma cezası uygulanmasına karar verildiği anlaşılmakla, anılan kanun maddesinde yer alan eylemin “Şevke, nakle veya bunlarla ilgili olarak alınacak tedbirlere karşı çıkmak” olduğu, ancak hükümlünün eyleminin nakil süresine riayet etmemekten ibaret olup maddede belirtilen eyleme uymadığı ve nakil süresine uymamak eylemine ilişkin olarak da bir disiplin cezasının kanunda yer almadığı, ayrıca 5275 sayılı Kanun’un “37 ilâ 46’ncı maddelerinde yer alan eylemlerin tanımına uymayan ve kanunda tanımları yapılmamış olan eylemler, nitelik ve ağırlıkları bakımından bunlara benzediklerinde, aynı maddelerdeki disiplin cezaları ile karşılanırlar.” şeklindeki 48/1 maddesinin Anayasa Mahkemesinin 03/10/2013 tarihli ve 2013/28-106 sayılı kararı ile iptal edilmiş olduğu cihetle itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 22.01.2015 gün ve 94660652-105-45-10732- 2014/2105/5442 sayılı yazılı istemlerine müsteniden Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 gün, 2015/8; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 05.02.2015 tarih, 2015/Bşk-485 esas ve 2015/105; 05.02.2015 tarih, 2014/Bşk-486 esas, 2015/106 karar sayılı kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlar ile kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, ancak Yargıtay 19. Ceza Dairesi de aynı konuda görevsizlik kararı verdiğinden, görev uyuşmazlığının çözümü için dosyanın Yargıtay Kanunun 173. maddesi uyarınca Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na TEVDİİNE, 07/07/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.