Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/2586 E. 2015/4404 K. 01.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2586
KARAR NO : 2015/4404
KARAR TARİHİ : 01.09.2015

(KANUN YARARINA BOZMA)
Kasten öldürme ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a muhalefet suçlarından şüpheli .. hakkında Denizli 3 Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/159 esas sayılı dosyası üzerinden yürütülen yargılama kapsamında, tanık ..’in kullandığı 0 5.. numaralı hat ile maktülün kullandığı 0 5.. numaralı hattın 04/12/2013 ile 04/02/2014 tarihleri arasındaki ayrıntılı görüşme kayıtlarının ve baz istasyonlarını gösterir HTS kayıtlarının gönderilmesi için Telekomünikasyon İletişim Başkanlığına yazılan 03/02/2015 tarihli yazıya ilgili Başkanlık tarafından 24/02/2015 tarihli yazı ile itiraz edilmesi üzerine, itiraz konusunda karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği mercii Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin itirazın kabulüne dair 10/03/2015 tarihli ve 2015/129 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Denizli 4 Ağır Ceza Mahkemesince şüpheli veya sanık olmayan tanığın iletişiminin tespitine karar verilmesinin kanuna açıkça aykırı olduğu gerekçesiyle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, Yargıtay I. Ceza Dairesinin 20/10/2010 tarihli ve 2010/4832 esas, 2010/6800 sayılı kararında belirtildiği üzere, hakim kararı gerektiren iletişimin tespiti tedbirinin şüpheli veya sanık tarafından kullanılan telefonlar hakkında uygulanabileceği, tanığın telefonu açısından iletişimin tespiti uygulamasının mahkemenin genel soruşturma ve delil toplama yetkisi çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiği, mahkemenin ilgili kurumdan tanığın telefonu ile yapılan görüşmelerin kimle, ne zaman, hangi suretle yapıldığına ilişkin kayıtları içeren iletişimin tespitini isteyebileceği gözetilmeden itirazın reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 09.04.2015 gün ve 94660652-105-20-3679- 2015/7976/25407 sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak Dairemize gönderilmekle, gereği görüşülüp, konuşuldu;

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 135. ve Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Tespiti, Dinlenmesi, Sinyal Bilgilerinin Değerlendirilmesi ve Kayda Alınmasına Dair Usul ve Esaslar ile Telekomünikasyon
İletişim Başkanlığının Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Yönetmeliğin 12. maddelerine göre; Hakim kararı gerektiren iletişimin tespiti tedbirinin şüpheli veya sanık tarafından kullanılan telefonlar hakkında uygulanabileceği, anılan düzenlemelerde tanıkların telefonlarına yönelik bir tedbirden bahsedilmediği, bu durumda adıgeçen tanığın telefonu açısından iletişimin tespiti uygulamasının mahkemenin genel soruşturması ve delil toplama yetkisi çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiği, mahkemenin ilgili kurumdan tanığın telefonu ile yapılan görüşmelerin kimle, ne zaman, hangi suretle yapıldığına ilişkin kayıtları içeren iletişimin tespitini isteyebileceği gözetilmeden itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Sonuç ve Karar:
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi yerinde görüldüğünden, ..Ağır Ceza Mahkemesinin 10.03.2015 tarih ve 2015/129 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nun 309 maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01/09/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.