Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/2516 E. 2015/5684 K. 24.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2516
KARAR NO : 2015/5684
KARAR TARİHİ : 24.11.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/155282
MAHKEMESİ : Kars Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/02/2014, 2012/296 (E) ve 2014/43 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık

1-Sanıklar Atalay, Aydın, Subutay ve Kurtuluş hakkında, mağdur Nizamettin’e karşı kasten öldürmeye teşebbbüs ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından açılan kamu davasına, bu suçlardan doğrudan zarar görmediğinden katılma hakkı bulunmayan R.. T..’un, sanıklar hakkında kurulan hükümleri temyiz yetkisi
bulunmadığı gibi, yine katılan N.. T..’un da sanıklar Atalay, Aydın, Subutay ve Kurtuluş hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümleri temyize yetkisi bulunmadığından, katılanlar ve vekilinin bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin CMUK’un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-Sanıklar Atalay, Aydın, Subutay ve Kurtuluş hakkında mağdur Nizamettin’i kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümler yönünden sanıklar müdafii, Cumhuriyet Savcısı ile katılan Nizamettin ve vekilinin, sanıklar Subutay ve Atalay hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1 maddesi gereğince kurulan hükümler yönünden ise sanıklar müdafiinin temyiz istemlerine hasren yapılan incelemede,
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden, sanıkların savunmalarının ayrı ayrı müdafiler yerine, aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/1. ve 5271 sayılı CMK’nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafii, Cumhuriyet savcısı ile katılan Nizamettin ve vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükümlerin CMUK’un 321. madde uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 24/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.