Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/2506 E. 2015/4155 K. 29.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2506
KARAR NO : 2015/4155
KARAR TARİHİ : 29.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme

Ağır Ceza Mahkemesinin 15.02.2011 tarih 2010/206- 2011/39 E.K sayılı kararı ile verilen ve Dairemizin 03.10.2012 tarih 2012/3527-2012/7117 E.K sayılı kararı ile onanarak kesinleşen ilamı ile hükümlü …..’in müebbet hapis, 20 yıl hapis ve 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, suç tarihlerinin 26.05.1998 ile 27.05.1998 olduğu, işbu cezaların ilgili Cumhuriyet Başsavcılığınca içtimasının talep edilmesi üzerine bu kez Ağır Ceza Mahkemesinin 22.03.2013 tarih 2013/237 D.İş sayılı kararı ile evrak üzerinde yapılan inceleme sonucunda 2 yıl 6 ay geceli gündüzlü bir hücrede tecrit edilmek suretiyle müebbet hapis cezasının infazına karar verildiği, sonrasında Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/834-809 E.K sayılı ilamı ile verilen cezaların yeniden içtimasının talep edilmesi üzerine bu kez duruşma açılarak Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/905 D.İş sayılı 24.09.2013 tarihli kararı ile farklı gerekçelerle içtima isteminin reddine karar verildiği anlaşılmakla;
Öncelikle Ağır Ceza Mahkemesinin 22.03.2013 tarihli 2013/237 D.İş sayılı İçtima kararı temyizi kabil kararlardan olduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin işbu karara yönelik olduğu gözetilip, Ağır Ceza Mahkemesince 24.09.2013 tarihli 2013/905 D.İş sayılı kararla verilen müebbet hapis, 20 yıl hapis, 12 yıl 6 ay hapis cezalarının içtimasına ilişkin kısmın yok hükmünde olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2003 gün ve 24-20, 15.07.2008 gün ve 2008/1-50 esas, 2008/199 karar, 19.06.2007 gün ve 2007/1- 1 22 esas, 2007/153 karar sayılı kararlarında vurgulandığı üzere; 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlardan verilen cezaların 765 sayılı TCK’nun 68-77. maddelerine göre yapılacak toplama (içtima) işlemi sırasında hükümlünün hücrede geçirmesi gereken sürenin saptanması, takdir hakkının kullanılmasını ve bir değerlendirme yapılmasını gerektirdiğinden, incelemenin duruşmalı olarak yapılmasının zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Usule aykırı olup, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden re’sen de temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 29/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.