Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/249 E. 2015/3674 K. 08.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/249
KARAR NO : 2015/3674
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, mala zarar verme, hakaret, konut dokunulmazlığını bozmak

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ….’in mağdur ….’i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç niteliğine, haksız tahrik bulunduğuna, sübuta, vesaireye; Cumhuriyet Savcısının suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddiyle,
A) Sanık hakkında mağdur….’i öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi, hukuka aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, 561 TL zorunlu müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına ve sonuç olarak “665 TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin “104 TL” olarak değiştirilmesine; karar verilmek suretiyle düzeltilen hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B) Sanığın konut dokunulmazlığını bozma, hakaret ve mala zarar verme suçları yönünden;
Mahkumiyete konu suçların 5237 sayılı TCK’nun 151/1, 125/1-4 ve 116/1 maddesi kapsamındaki takibi şikayete bağlı suçlardan olması, mağdur …’in hükümden sonra 08/08/2014 günlü dilekçesiyle sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi karşısında, TCK’nun 73. maddesi uyarınca şikayet yokluğu nedeniyle bu davalar yönünden düşme kararları verilip verilmeyeceğinin mahallinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Kabule göre de;
Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde uygulama maddesinin gösterilmemesi;
Bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 08/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.