YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2302
KARAR NO : 2015/3416
KARAR TARİHİ : 27.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/151057
MAHKEMESİ : Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/12/2013, 2012/144 (E) ve 2013/610 (K)
SUÇ : Tasarlayarak öldürmeye teşebbüs etmek – kasten öldürmeye teşebbüs etme.

Sanık M.. B.. hakkında mağdurlar K.. D.., …, … ve …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs ve mağdur B.. B..’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyetine ilişkin 18.12.2013 tarihli hükümlerin sanık müdafii tarafından süresinde temyiz edilmesinden sonra mahkemece 13.02.2014 tarih ve 2012/144 esas, 2013/610 sayılı davanın düşmesine ilişkin ek karar hukuki değerden yoksun kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar M.. Ş.. ve M.. M..’un mağdurlar K.. D.., …, .. ve …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık M.. Ş.. müdafiinin eksik incelemeye, vasfa, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişen, sanık M.. M.. müdafiinin sübuta, suç isnadının varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
1)Sanıklar M.. Ş.. ve M.. M..’un mağdurlar K.. D.., …, … ve …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
2-a)Sanıklar M.. Ş.. ve M.. M..’un mağdur B.. B..’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; olaydan önce sanıklar ile mağdurlar K.. D.., … .. ve … arasında husumet bulunduğu, olay günü sanıkların mağdurların içinde bulunduğu araca doğru öldürme kastıyla ateş ettikleri, bu esnada sanıklarla arasında herhangi bir husumet bulunmayan mağdur B.. B..’nın da araçta tesadüfen bulunduğu, sanıkların kastının mağdurlar K.. D.., .., K… ve …’a yönelik olduğu, onların yanında bulunan mağdur B.. B..’nın da yaralanabileceğini ya da ölebileceğini öngörmeleri gerektiğinden, “kastı sonuç belirler” kuralı gereğince, olası kasıtla hareket ettiklerinin kabulüyle, mağdur B.. B..’nın isabet almamış olması da gözetilerek sanıkların bu mağdura karşı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasından ayrı ayrı beraatlerine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
b)Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de
taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanıkların, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendilerine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakları bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi,
c)Sanık M.. B.. hakkında mağdurlar K.. D..,…, … ve …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs ve mağdur B.. B..’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümler yönünden;
UYAP işletim sisteminden alınan nüfus kaydından sanığın karardan önce 11.10.2013 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nun 64. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmekle, sanık M.. Ş.. müdafii, sanık M.. M.. müdafii ve sanık M.. B.. müdafiinin temyiz itirazlarının bu itibarla kabulüyle, sanıklar M.. Ş.. ve M.. M..’un mağdur B.. B..’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan ve sanık M.. B..’ın mağdurlar K.. D.., … …, .. ve …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs ve mağdur B.. B..’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 27/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.