Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/2237 E. 2015/6138 K. 14.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2237
KARAR NO : 2015/6138
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/151393
MAHKEMESİ : Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 23/01/2014, 2012/264 (E) ve 2014/13 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık T.. Ç..’in mağdur T.. B..’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanık müdafiinin vasfa, tahrik indiriminin üst hadden uygulanmamasına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. Maddesi gereğince, sanık için Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi ve 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak zorunlu müdafii ücreti olan 721 TL’nin çıkartılmasına ve yargılama giderleri toplamının “2016,35TL” olarak, ayrıca hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ise “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 14.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi