YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2215
KARAR NO : 2015/5542
KARAR TARİHİ : 17.11.2015
Tebliğname No : 1 – 2014/150574
MAHKEMESİ : Batman 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 25/12/2013, 2012/103 (E) ve 2013/354 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, kasten yaralamaya teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal, hakaret, tehdit.
1-a- Sanık hakkında mağdur kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, CMK’nun 231/11. maddesi uyarınca temyizi kabil olmayıp itiraz yasa yoluna tabi bulunduğundan ve mahallince değerlendirme yapıldığından inceleme dışı bırakılmış,
b- Sanık U.. A..’ın, müdafıinin 1 haftalık yasal süre içindeki temyizinden sonra 30.12.2013 ve 20.03.2014 tarihli dilekçeler ile hükümlerin onanmasını istediği, mahkemece 25.03.2014 günü temyiz talebinin reddine karar verildiği anlaşılmakla, sanık ve müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz istemleriyle sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Y.. A..’ın kasten öldürme ve konut dokunulmazlığını ihlal, sanık U.. A..’ın konut dokunulmazlığını ihlal suçları ile sanık maktül yönelik eyleminin sübutu kabul, sanık Y.. A..’ın kasten öldürme ve konut dokunulmazlığını ihlal, sanık U.. A..’ın konut dokunulmazlığını ihlal suçları yönünden oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezaları azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar ve hakkında hakaret ve birden fazla kişiyle tehdit; sanıklar hakkında kasten yaralama ve konut dokunulmazlığını ihlal, sanık hakkında kasten yaralama suçları yönünden elde edilen delillerin mahkumiyetlerine yeter derece ve nitelikte bulunmadığı mahkemece gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık Yusuf ve müdafiinin delillerin hatalı değerlendirildiğine, sübuta vesaireye; katılanlar vekilinin sanıklara atılı tüm suçların sübuta erdiğine,takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A- Sanık Y.. A.. hakkında kasten öldürme ve konut dokunulmazlığını ihlal, sanık U.. A.. hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanıklar hakkında hakaret ve birden fazla kişiyle tehdit; sanıklar hakkında kasten yaralama ve konut dokunulmazlığını ihlal, sanık Veysi hakkında kasten yaralama suçlarından verilen beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), ceza miktarına
ve temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süreye göre sanık tahliye isteminin reddine,
B- Sanık Uğur hakkında maktül kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden ise;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; iki aile arasında güvercin besleme nedeniyle önceye dayalı çekişme olduğu, kaçan güvercinleri almak amacıyla sanığın evinin çatısına izinsiz çıktığı, V.. A..’ın havalı tüfekle ona doğru ateş etmesi üzerine gelen polislerin V.. A.., karakola götürdüğü, polise şikayet edilmesinden dolayı sanık ve hakkındaki hüküm onanarak kesinleşen mağdurlar F.. D.., F.. D.., H.. D.. ve E.. D..’nin evlerinin önüne giderek zorla girmeye çalıştıkları, eve giremeyince taş attıkları, mağdurların yardım amacıyla eve çağırdıkları enişteleri maktül M.. D.. geldiğinde bahçeye girerek ona bıçakla saldırdıkları, ancak çevredekilerin onları tuttukları, bu sırada Yusuf’un kurtularak göğüs bölgesine bıçakla 2 kez vurarak öldürdüğü anlaşılan olayda; ilk baştan itibaren fikir ve irade birliği içerisinde hareket eden sanıkların, maktüle birlikte saldırmaları, çevredekiler tarafından her ikisinin tutularak engellenmesi sonrası sanık Uğur’un sakinleşmeyip elindeki bıçağı da bırakmamak suretiyle engel olmaya çalışanların ikiye bölünmesine ve engelleyenlerin elinden kurtularak maktüle bıçakla vurmasına yaptığı katkının boyutu dikkate alındığında; sanıkların öldürme eylemi üzerinde hakimiyet kurarak suçu birlikte işledikleri ve bu sanığın da TCK.nun 37/1 maddesi yollamasıyla 81, 62 maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde kasten yaralamaya teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 17/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.