Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/2110 E. 2015/5570 K. 18.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2110
KARAR NO : 2015/5570
KARAR TARİHİ : 18.11.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/139368
MAHKEMESİ : Ağrı Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 07/01/2014, 2013/153 (E) ve 2014/2 (K)
SUÇ : Çocuğu öldürmeye teşebbüs

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk C.. T..’in çocuk yaştaki mağduru nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebepleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin bir nedene dayanmayan, Cumhuriyet savcısının suç vasfına, haksız tahrik bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, aralarında çıkan tartışma sonucunda suça sürüklenen çocuğun mağdur çocuğu sırt bölgesinden üç bıçak darbesi ile yaraladığı ve eylemine devam etmeye çalıştığı, araya giren tanıklarca engellenerek bıçağın elinden alındığı anlaşılan olayda;
a)- Meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası gerektiren TCK’nun 35. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini yerine sadece hiç isabet olmayan hallerde uygulanabilecek şekilde alt sınırdan hapis cezası belirlenmesi,
b)- Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan dava açılmasına rağmen TCK’nun 31/2 maddesi yönünden sadece kasten …/…
yaralama suçuna ilişkin görüş ve saptama içeren raporla hüküm kurulması yoluna gidilmesi,
c)- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, suça sürüklenen çocuk müdafii ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 18/11/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.