YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2030
KARAR NO : 2015/2339
KARAR TARİHİ : 15.04.2015
Tebliğname No : KD – 2013/179062
MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 25/04/2013, 2013/115 (E) ve 2013/158 (K)
SUÇ : Kasten öldürme
Sanık hakkında eşi olan maktul kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; meşru savunma nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına dair Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.04.2013 gün ve 115/158 sayılı hükmün sanık müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 18.02.2015 gün ve 2014/2589 esas, 2015/810 karar sayılı ilamı ile “sanığın eylemine uyan kasten eşini öldürme suçundan TCK’nun 82/1-d, 29, 62 maddeleri uyarınca cezalandırılması, haksız tahrikin ulaştığı boyut nazara alınarak tahrik nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 18 yıldan 24 yıla kadar hapis cezası öngören 29.maddesi uyarınca azami miktarda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi ve kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nun 25/1 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiğinden bahisle” bozulmasına karar verildiği, Dairemizin bozma yönündeki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, “sanığın eyleminin yasal savunma sınırları içinde kaldığı anlaşıldığından, yerel mahkemece sanık hakkında verilen TCK’nun 25/1 maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararının, sanık hakkında hukuka uygunluk nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 25/1 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/2-d maddeleri uyarınca beraat kararı verilmesi şeklinde düzeltilerek onanmasına karar verilmesi” gerektiği nedeniyle itirazda bulunulduğu; 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Yasanın 99.maddesiyle, 5271 sayılı Yasanın 308.maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 5.madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308.maddesinin, 6352 sayılı Yasanın 99.maddesi ile eklenen 3.fıkrası uyarınca yapılan incelemede; Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.